“Ben istiyorum ki parayı veremeyen çocuklar da düdüğü çalabilsin.”
"Ah çocuklar!
Kapı kapı dolaşıp şeker toplayan çocuklar!
Bırakın, biz sizin öpelim ellerinizi.
Siz bize şeker verin."
Hahahahaaa süper :D
"Tam bir tabiat çocuğu bu Arthur, bahçeye sıçmaya bayılıyor" dedi Clara, bize dönerek. "Kendini bereket tanrısı zannediyor. Eğer temizlemesek, bu bahçe kocaman bir tezek tarlası haline gelecek. Kar yağdığı zaman ne yapacak acaba?" Clara yine gözlerini kapadı. "Ona tuvalet terbiyesi vermeye çalışıyoruz, gerçi bazı kitaplara göre bunun için daha erkenmiş. Şu plastik lazımlıklardan aldık bir tane. Ama bunun ne işe yaradığı hakkında Arthur'un en ufak bir fikri yok; onu kafasına takıp dolaşıyor, motosiklet kaskı zannediyor herhalde."
Sayfa 50
Kimi sıcacık evlerinde oyuncaklarıyla,
kimi buz gibi zemheri soğuğunda sokaklarda
Hani bunlar, bizim göz bebeklerimizdi...?
Tüm bunların bir nedeni olmalıydı.
Patlatılan her bombaya, her füzeye
Kaç hayatın harcandığını,
Hesabını yapan oldu mu, bugüne kadar beyler?
Uyanın gaflet uykusundan, uyanın...
İyi bir şeyler yapma zamanı değil mi?
Küçük yaşta bir çocuğun gözleri gülerek, cıvıl cıvıl koşarak kucağınıza atlaması çok değerli.
Sayfa 127Kitabı okudu
Evet, sevgili Wilhelm, dünyada yüreğime en yakın olan varlıklar, çocuklardır.
Sayfa 45 - 29 HaziranKitabı okudu
Ayakkabı aldıktan bir hafta sonra annem-kardeşim
Kulağını çekerek ona ayakkabılarını gösterdim: "Bunları giyiyor musun, yoksa kemiriyor musun?"
Sayfa 90Kitabı okudu
