" Yıldızların karanlık içinde parladığı gibi, fakirlik ve sefalet içinde de saflık ve yüceliğiyle parlayan ruhlar yok mudur ? Bir kalp, sevmek için mutlaka servete, asalete mi muhtaçtır ? Bence en gerçek ikbal, ruhun içinde göründüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan tebessümdür. Güzellikten büyük asalet, kalp saflığından büyük servet mi olur ? "