... Çocuklar altın yüzüğü yakalamak istiyorlarsa, bırakın yakalasınlar, bir şey söylemeyeceksiniz. Düşerlerse düşsünler. Onlara bir şey demeniz bundan daha kötüdür.
Sayfa 196 - YKYKitabı okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Soruları net bir biçimde ifade edin, bir kerede tek soru sorun ve çocuklara fikir üretmeleri için zaman tanıyın.
Sayfa 37
İtici davranışlar kadar aşırı koruyuculuk da çocuğun gelişimini engelleyici bir etmendir. Çocuk, duygusal ihtiyaçlarının doyurulmaması ya da aşırı doyurulması sonucu kendi benliğinin sınırlarını oluşturamazsa, diğer insanları da kendilerine özgü ihtiyaçları olan varlıklar olarak kabul etmeyi öğrenemez.
"Benim kızım çok uslu, benim oğlum çok efendi," dedikçe bazı çocuklar büyüklerin onayını alabilmek için doğuştan sahip oldukları mizaç özelliklerini bırakıp sahte bir kişilik geliştirmeye başlayabiliyorlar. Ödünç kimlikle yaşam boyu onaylanmış çocuk ve kişi olmaya çabalıyorlar. Asla kendileri olabilme fırsatını yakalayamıyor ve travmatik yaşantılar biriktiriyorlar.
Sayfa 117
TOPLUMUMUZDA İDEAL ÇOCUK, hatta ideal insan tanımlarından biri bence şu: Ağzı var dili yok, çıt çıkarmaz. Ensesine vur ekmeğini al. Öyle sessiz, "iyi" biri...
Bu ve benzeri çok sayıda ifade susan, her şeye "tamam" diyen çocukları över. Çocukların susması yetişkinlerin konforu açısından tarihsel olarak hep önemsenmiş görünüyor. İlk şekli Oğuz Türkçesindeki "Söz ulunın, su kiçinin" sözü günümüzde “Söz büyüğün, su küçüğün," şeklinde kullanılıyor. Bir başka yaygın kullanım ise "Söz büyüğün, sus küçüğün," şeklinde. Hatta bazı kaynaklarda "Söz büyüğün, suç küçüğün," biçiminde yer alıyor. Çocukların dinlemesi, terbiyeli olması, saygılı olmasıyla susması arasında sanki örtülü bir bağ var.
Sayfa 116
Çocuk az düşünen öğretmenlerle ve sıradan fikirlere sahip arkadaşlarla bir arada olur. Üstelik en iyi eğitimi almış çocuk bile nihayetinde arkadaşlarının konuştuğu dili konuşur.
Sayfa 91Kitabı okudu
