İnsanın çocukluğu, derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter."
Cesare Pavese, Yaşama Uğraşı
Keşke çocukluğum karşımda otursa ve ben ona bir kerecik sarılabilsem.
Bize yaşanmamış gibi gelen çocukluk yıllarımızda, çok sevdiğimiz bir kitapla geçirdiğimiz günler kadar dolu dolu yaşanmış başka zaman belki yoktur...
Sayfa 4 - Marcel ProustKitabı okudu
Neden bu kadar sessiz sedasız bitiverdi çocukluğum?
Sayfa 133Kitabı okudu
En güzel zamanlarımdı ahhh ahhhh
Bilirsiniz çocukluk; astronotların geceleyin evinizin damına düşmesinden korktuğunuz, ayçöreklerinin ay ışığında pişirildiğini sandığınız, yiyeceklerle evlenip evlenemeyeceğinizi merak ettiğiniz, eğer hiç kimse bilmeyecekse iyi olmanın ne yararı olduğuna dair kafa yorduğunuz, ülkeler arasındaki çizgilerin kimler tarafından ve neye göre çizildiğini bulmaya çalıştığınız, göğe bulutları kimin ektiğini düşünürken cevabının "Allah" olduğunu öğrendiğinizde bunu, "Bu işte birisinin parmağı olduğunu biliyordum!" diye bilgelikle cevapladığınız dönemin ta kendisidir.
PDF（>﹏<）
İnsanın çocukluğuna ait olan o kedersiz körpelik, o sevgiye duyulan açlık, o saf inanç gücü geri gelir mi acaba? En yüce iki erdem olan, iylikle dolu neşe ve seviye duyulan sonsuz özlemin hayatın en değerli kaynağı olduğu o çağlardan daha güzel bir yaşam çağı mümkün mü?
Sayfa 71Kitabı okudu
Ömür...
***
"Qəfildən qapın döyülə,
açıb görəsən –
uşaqlığin gəlib..."
Sayfa 96 - Zərdabi NəşrKitabı okudu
"Sorular sormakla geçti çocukluğum."
Sayfa 18 - SOKAK YAYIN GRUBUKitabı okudu
Cemal Süreyya
Çocuk olsam yeniden. Bir tek düştüğüm için acısa içim, ve kalbim. Çok koştuğum zaman çarpsa sadece.🖤
Ah, çocukluğumun o masum günleri
Sayfa 23Kitabı okudu
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken...
Yaşam denen ayazda üşüdüm..
Soğudu buza döndü kalbim..
Ne "güneş" olabildim,
Ne "çocuk" kalabildim...
Özdemir Asaf