Çocukluğum
Lev TolstoyGelecek, sanat, devlet hizmeti, evlilik ve çocuk yetiştirme gibi konularda tartışıyorduk. İleri sürdüğümüz düşüncelerin saçmalığına asla ihtimal vermiyorduk. Çünkü zekice ve hoş şeyler söylüyorduk. İnsan genç yaşlarda zekâya daha çok değer verir ve inanır. Gençlik çağlarında aklın bütün gücü geleceğe yönelir. Gelecek, ümidin de etkisiyle öyle büyüleyici ve canlı hale bürünür ki, ilerideki mutlulukla ilgili paylaşılan bu hayaller, gerçek mutluluğun da kaynağı haline gelirler. Sohbetimizin ana konusunu teşkil eden metafizik tartışmalarda düşüncenin düşünceyi kovaladığı ve giderek soyutlaştığı, kelimelerin aklımızdakileri somutlaştırmaya yetmediği, kavramların sınırların iyice silikleştiği ve müphem bir hale ulaştığı anlara bayılıyordum. Düşüncenin ufuklarında yükselip artık daha fazla ilerlemenin olanaksızlığını gördüğüm o zirve anında çok mutlu oluyordum.
255 sayfa · İlk Yayın Tarihi: 1852
Yorumlar ve İncelemeler
Tolstoy’u çocukluğunda aramak!
“Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor” (
Edip Cansever).
Dünya edebiyatında hayranlık duyduğum en büyük yazarlardan biri de 
Lev Tolstoy’dur. Nasıl insan ruhunun derinliklerini Dostoyevski’nin eserlerinden öğreniyorsak, bir toplumun ruhunu da Tolstoy’un eserlerinden okuyoruz. O, kendi toplumundan hareketle çocukluktan gençliğe, aileye,
https://1000kitap.com/incierdem Hanımın sitede başlatmış olduğu geniş katılımlı Tolstoy etkinliği, benim adıma da artık ustayla gerçek anlamda tanışmak için bir vesile oldu. İncelemeye başlarken kendisine emekleri ve desteği için çok teşekkür ederim.
Çocukluk adlı bu eserimiz,
