d
Din ve Siyaset
5 üyeTakip
Dinî duygular genelde kriz anlarında din adamları tarafından devreye sokulan ve yöneticileri rahatlatan politik manevradır. Batı'da din adamları olmasa Avrupa kralları İslâm dünyasına Haçlı Seferleri düzenleyebilir ve İslâm coğrafyasının zenginliklerini yağmalayabilirler miydi?
(...) Halkın din konusunda cahil kalması hem otoritenin hem de din sınıfının çıkarlarına yarar.
Hür düşünce ve yoruma izin verilmeyen, otoritenin kontrolü altına giren bir din, ilâhi olma vasfını yitirir; sadece mevcut yönetimin ve din sınıfının menfaatlerini temin eden bir sistem haline dönüşür.
İslâm dini, insani değerleri tekrar yaşatmak, ölmüş kalpleri ve vicdanları tekrar yeşertmek gayesi ile gelen bir ilahi din iken, ilk asırdan itibaren mevcut otoriteye hizmet etme, siyasi ve şahsi çıkarları temin etme aracı haline getirilmişti. Tarih boyunca her dinin başına gelen tehlikeye İslâm da maruz kalmış, ulema sınıfı devletin güdümüne girince otoriteye hizmet ettikleri sürece yöneticiler tarafından himaye edilmiş, aynı düşüncede olmayan diğer muhalif âlimlere her türlü baskı ve şiddet uygulanmış, susturulmaya çalışılmıştır. Eleştirel düşünceye yapılan baskı sonucu, din pratik hayattaki ahlâklı bireyler yetiştirme enerjisini de kaybetmiştir.
Mesele İbadet Değil
Yurt dışında cami ve mescitler; Süleymancılar, Milli görüşçüler, Diyanetçiler, Ülkücüler ve Kaplan hoca yanlarında partelenmiş gibi. Dernekleri ayrı, camileri ayrı, cemaatleri ayrı. Bu ayrılığın dinsel nedenlerden çok siyasal nedenleri ön planda.
Sayfa 136
