...
O vücudunda rahat kendisiyle barışık
Ben kendime kısayım bu aşk bana sığmıyor
Neş'esi köpük köpük işi gücü taşkınlık
Taşıdığım tasayü besbelli taşımıyor
Benim varlığım her an korkudan aşınıyor
Vehimlerim bir orman ışsızlığa alışık
Sayfa 51 - Ben Tuzparça Yerdeyim şiiriKitabı okudu
Bir Hanımefendinin Güzellik ve Görgü Kuralları Rehberi, onu kurtaran bir lütuf olmaktan çıkıp bit baş belası gibi gelmeye başlamıştı. Kuralların üstesinden gelemediği için -çünkü kurallar onu çok yoruyordu- asla yeterince iyi, yeterince mükemmel ya da yeterince hak eden biri olamayacağına dair acımasız bir hatırlatmaydı. Bir kitabın kendisinden böylesine nefret etmesine neden olmasının aptalca olduğunu düşündü. O bundan daha iyiydi, bundan daha fazlasıydı.
Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir!.. Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz?