Tek bir söz söylüyor:
“Ölümümden sonra yaşıyorum.”
Sesindeki aksan yüzüne uymuyor. Trajik değil... ürkünç bu, gözyaşsız, acımasız, kupkuru bir umutsuzluğu dile getiriyor. Evet, onda, bir daha canlanmayacak bir kuruluk var.
Maske düşüyor, gülümsüyor.
“Üzüntülü değilim hiç. Buna şaşıyorum kimi zaman, ama haksızlık ediyorum, niçin üzüntülü olacağım? Bir zamanlar güzel tutkular yaşayabilmiştim.."
Sayfa 185 - epub