h
Hatıra
Zekai Efendi, 1932'de ezanın Türkçe okunması, resmen mecbur tutulunca, onu okumamak için, önce Kıbrıs'a oradan da Medine'ye hicret etti. Biz de hicret edince, kendisiyle orada buluştuk ve çok güzel hatıralarımız oldu.
Sayfa 49 - Kaynak Yayınları, 9. Baskı (2011)Kitabı okudu
Hatıra
5 Ocak 1814 tarihinde
Trebra'ya yazdığı bir mektupta,
Goethe Müslümanlarla beraber namaz kıldığını itiraf edecektir:
"
Ben burada öyle bir hikmetten söz edeceğim ki, Hz. Muhammed'in adının dahi konuşulmasına izin verilmediği çağımızda, müthiş bir hadise vukubuldu. Birkaç yıl önce, kim diyebilirdi ki,
bizim Protestan Kilisesi'nin salonunda Müslümanlar topluca namaz kılacaklar;
Kur'an-ı Kerim'den sûreler okuyacaklar!
Hem de biz,
Başkurtların namazına iştirak edeceğiz; onların mollalarıyla görüşüp reislerini tiyatroya davet edeceğiz. Bana özel olarak iltifat edip bir de "Ok-yay" hediye ettiler.
Ben bunları ebedî hâtira olarak şöminemin üzerine astım.
Cenâb-ı Allah, en kısa zamanda, bu sevgili misafirlerimize güle güle yurt- larına dönmelerini nasip etsin."(26) Mektupta bahsi geçen hadise, Napolyon savaşları sırasında, Fransızlara karşı savaşan Rus ordularının içinde Wiemer'e kadar gelen ve orada uzun bir müddet kalan, Müslüman Türk subay ve askerleriyle ilgilidir. Bunların içinde "Başkurtlar" ekseriyette idi.
Goethe'nin hatıra olarak sakladığı "ok ve yayı"
Eckermann'dan dinleyelim:(27) "
Goethe, 76 yaşında iken ok ve yayla atış talimi yaptığını gördüm. Kendisini ziyaret ettiğimiz bir gün, esrarengiz bir tebessümle, bana şöyle dedi: "
Bende, sizi heyecanlandıracağını umduğum bir şey var! Aşağıya inersek, size Başkurtlar'ın hakiki bir yayını göstereceğim, dersem buna ne buyurursunuz.
Belki fotoğraf albümü kaybolsun istemezsin, yanına alırsın. Çünkü oradakı her karenin bir hikâyesi vardır.
Sayfa 174Kitabı okudu
"Hatıralar kalbi besler,
keder ise yatıştırır."
"Yaşamlarımız ne kadar yolculuk yapsa da hatıralarımız tek bir yerde kalır."
"Bu sıralarda kendisini en çok meşgul eden ve üzerinde de hassasiyetle duyduğu siyasi olay, Hatay sorunu idi. Bu işin halledilme şekli kendisine en büyük sevinci vermişti. "
Sayfa 19 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
