Duygular! Ne duygulara ayıracak zamanım oldu ne de duyguları yaşayacak fırsatım. Tüm hayatım küçükhanım, devasa bir para çarkını döndürmekle geçti..
Sayfa 29Kitabı okuyor
Diptesin, en dipte. Belli ki, orada öylece haraketsiz yatıyorsun günlerdir. Dipte olmak fırsattır oysa.
Seni bekliyoruz, diyorum. Uyanacak mısın?
Sayfa 94
"Ne kadar çok üzülüyorsun kızım!"
Sayfa 238 - BedriKitabı okudu
Perişan bir haldeydim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
Sayfa 230 - MacideKitabı okudu
Ancak aynı şeyi duyumsayabilirsek, bir şeyden söz etmek hakkımız olabilir. İnsan tabiatının, diye devam ettim, sınırları var: sevinç, üzünç, acıları bir ölçüye kadar kaldırabilir ve bu aşılırsa, mahvolur. Yani sorun burada, birinin zayıf ya da güçlü olması değil, acısının ölçüsüne dayanıp dayanamayacağıdır
Garipsi huylar edindim nicedir
Garipsi duygular edindim.
Artık iyice tükenen
Bir ölü umuttan mıdır
Gittikçe yoğunlaşan bu yaşlı
Bu yılgın yalnızlıktan mı?
Yoksa eşiklerden sızan
Şu rezil ölüm korkusundan mı?
Söndürüp her gece ışıklarımı
-Yalancı bir aydınlığı siler gibi-
İncecik bir mum yakıyorum
Ömrüme benzetip sonra alevini
-Karanlığı ağır basan o titrek
O gölgesi korkular saçan ışığını-
Ömrüme benzetip inceden inceye
Eriyen mumu
Bakıyorum... bakıyorum.
Sayfa 46 - Kırmızı Kedi Yayınevi
Siz insanlar, diye çıkıştım, bir şey söylemek için, hemen ağzınızı açarsınız: bu ahmakça, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü! Ne demek oluyor bunların hepsi? Bunun için bir faaliyetin iç ilişkilerini mi araştırdınız? niçin meydana geldi, niçin meydana gelmek zorundaydı, bunun temelindeki sebepleri kesinlikle ortaya çıkarabiliyor musunuz? Bunu yapsaydınız, yargılamakta bu kadar aceleci olmazdınız.
Ruhunda olup bitenden kimse bir şey bilmiyordu.
Onsuz geçirdiği her gün, ona açmadığı her düşünce renksiz ve anlamsızdı.
Aşk onun için artık kızamığa, çiçeğe, sıtmaya tutulmak gibi bir şeydi; aklına gelince ürperiyordu.