Acaba aşk yalnız bir manyetizma cereyanı mıydı?
Her türlü mantıktan, akıldan, sebepten bağımsız olarak ezelden mukadder bir hüküm altında bir mahlukun esiri olarak mı dünyaya geliyorduk?
Sayfa 260 - KapraKitabı okudu
Olduuu, paşam:))
Nevhiz karanlık bir ihtiras, Pervin nihayetsiz bir şefkat hissettiriyordu. Fakat Nevhiz, damarlarını tutuşturan ihtiras ateşini söndüremiyor; Pervin o melek gibi şefkati bile ince bir şiirle besliyordu.
O zaman pek derin bir hicranla ah etti. "Ah bu iki kabiliyetin birleştiği bir kadın," diye sızladı.
Bir kadın ki Pervin'deki şiir ve heyecanı, Nevhiz'deki meçhul ve karanlık cazibeye karışmış olsun.
Sayfa 221 - KapraKitabı okudu
Güzel, evet, fakat kalpsiz bir heykel olduktan sonra güzellik kaç para ederdi?
Böyle olacağına, güzel değil fakat hisli, fakat sıcak bir kalbe sahip olsaydı, bin kere tercih ederdi. "Güzelliğin en birinci şartı heyecandır!"
Sayfa 177 - KapraKitabı okudu
"Aferin Samim," diyordu, "sen tam Müslümansın. Allah'ın dörde kadar izni var ya, istifade ediyorsun..."
Sayfa 58 - KapraKitabı okudu
Insana bir makineymiş gibi davranan çağımızın teknolojik gelişimi, teknikte belki belirli bir ölçüde gerekli sayılabilecek ama toplumsal yaşam bakımından insanları bir çoraklığa, bir yalnızlığa sürükleyecek, haklarının kısıtlanmasına yol açacak ilkeleri onlara zorla kabul ettirmeye çalışır.
Sayfa 261 - SayKitabı okudu
Kendi halinde anılar diye bir şey yoktur. Bir anının önemi konusunda yargıya varabilmek için, o anının temelinde yatan son amacı bilmemiz gerekir, Niçin kimi nesneleri anımsadığımız, kimilerini anımsayamadığımız önemli bir noktadır. Anımsadığımız olaylar, anımsanmaları belirli bir ruhsal doğrultunun varlığını sürdürebilmesi açısından önemli olup, buna elverişli nitelik taşıyanlardır; unuttuklarımız da yine unutulmaları aynı amaca hizmet eden olaylardır. Kısaca, bellek de bireyin belirli bir amaca, gereği gibi uyum göstermesine düpedüz katkıda bulunur.
Sayfa 73 - SayKitabı okudu
Kendini tanımak ve değiştirmek, insan için yapılması hepsinden zor bir iştir.
Sayfa 31 - SayKitabı okudu
Dünya hakkında ne düşünüyorsun?"
"Hiçbir şey bilmiyorum."
"Dedikleri gibi, bilgeliğin başlangıcı bu. On yedindeyken her şeyi bilirsin. Yirmi yedindeyken eğer yine her şeyi biliyorsan, o zaman hâlâ on yedindesindir."
"Yıllar boyunca çok şey öğrenmiş görünüyorsunuz."
Sayfa 171 - İTHAKİKitabı okudu
"Sen neysen o ol, sen olmayan şeyleri göm,"
Sayfa 96 - İTHAKİKitabı okudu
Unuttun mu?.. İnsanlar doyumsuz!
Bir günbatımının sonsuza kadar sürmesini kim ister? Kusursuz bir hava sıcaklığını kim ister? Havanın sürekli güzel kokmasını kim ister? Yani, bir süre sonra kim farkına varır? Birkaç dakikalık bir günbatımı daha iyi. Ondan sonra da başka bir şey yapılır. İnsanlar böyledir, Leo. Nasıl unutabilirsin?"
Sayfa 79 - İTHAKİKitabı okudu
Unutmamalıyım. Yaşıyorum, yaşadığımı biliyorum; bunu bu gece veya yarın ya da öbür gün unutmamalıyım.
Sayfa 26 - İTHAKİ
Kalpten sevmeyene kolay gelir ayrılığa katlanmak.
Sayfa 28 - CanKitabı okudu
Ve, günaydın:)
Ruhun kaderi değişir yelkovan ilerler, tragedya başlar..."
Sayfa 81 - İş bankacıKitabı okudu
Biraz uzun oldu ama,:) arada bana da geliyor uzun alıntı isteği.
Gece gündüz kiraz düşünürdüm, salyalarım akardı; işkenceydi bu! Günün birin- de, kızdım mı, utandım mı, bilmiyorum; baktım ki kiraz- lar bana istediklerini yaptırıyorlar ve beni rezil ediyorlar, ne plan kurdum bilir misin? Geceleyin yavaşça kalktım, babamın ceplerini yokladım, gümüş bir mecidiye bulup çaldım. Sabah sabah da kalktım, bir bahçeye gidip bir sepet dolusu kiraz satın aldım. Bir çukurun içine oturup başladım yemeye. Yedim, yedim, şiştim, midem bulandı, kustum. Kustum patron. O zamandan beri de kirazlardan kurtuldum; bir daha gözüme görünmelerini bile istemedim. Özgür oldum. Artık kirazlara bakıp şöyle diyordum: Size ihtiyacım yok! Şarap için aynı şeyi yaptım, sigara için de. Hâlâ içiyorum ama, istediğim anda 'harp' diye bıçakla keser gibi kesiyorum. Tutku bana egemen olamamıştır.
Sayfa 226 - CANKitabı okudu
Teknik bilgi:))
Aşk acısını sepetlemenin ve hayatı yeniden sevmenin
altın kurallarını anlatan kitapların birinde, “Sabah
uyandığınızda ilk iş aynaya bakıp gülümseyerek
kendinize kocaman bir günaydın deyin,” yazıyordu.
Gerisi kendiliğinden geliyormuş zaten.
Sayfa 110 - İletişimKitabı okudu
