Atâi tam elini üzerime koymuş, karanlık bastırmadan hüzünlü kentin ufuklarına doğru haykırarak bir bölüm daha okuyabilmeyi plânlamıştı ki "Anlat!" dedi Günter " Anlat bana, bir şehir nasıl bu kadar güzel olabilir? Tanıt bana!" dedi. "Bir bir söyle bana sırlarını kentin; mahallelerini, köylerini göster bana."
-“İstanbul bir şehirdir, herhangi bir şehir değil”.
" Hep merak ederim acaba gerek bu şehirde yaşayan gerekse şehrin yönetimine talip olan kaç kişi bu sözlerin altındaki derin ironinin farkındadır? "
- 
Karoly Kos
Karanlık dağıldı. Şehrin üstü inci beyazlığında bir dumana bürünmüş. Minareler, kuleler, uçlu, uçsuz bütün şekiller rüyada görülen şeyler gibi uzak, silik. Suların kurşunî yüzü uykuda. İstanbul, gümüş sisli bir sabah rüyası görüyor.
Sayfa 237Kitabı okudu
İstanbul, ya hiç sevilmez; yahut çok sevilmiş bir kadın gibi sevilir; yani her hâlineu, her hususiyetine ayrı bir dikkatle çıldırarak.
Sayfa 134 - DERGÂHKitabı okudu
