Arap ülkelerinde ya da Şeriat ülkelerinde demokrasi olmayınca ne oldu?
Hemen hemen bu ülkelerin hepsinde sosyal gerilme ve zihinsel duraklama yaşandı ve yaşanıyor. Karanlık her tarafı sardı. Akıllı ve aydın insanlar ülkeden kaçtı. Yoksulluk beraberinde cehaleti getirdi. Cehalet dinsel yozlaşmayı, din siyasal sömürüyü... Yolsuzluk yoksulluğu tetikleyip yaygınlaştırdı. Yolsuzluk için diktatörlük gerekiyordu.
Şöyle bi bakın; Osmanlı'nın yıkılmasına ve Sykes Picot'un sınırlarını çizdiği ülkelere bakın. Hiçbiri üç beş yıllığına dahi gün yüzü görmedi. Önce iç kavga ve kargaşalar sorna da savaş, savaş, savaş... O da yetmeyince askeri darbeler. Savaş ve darbelerin maliyetini düşünen yok. "Batı bu iii nasıl başardı? " diye oturup düşünen olmadı, olmuyor. Oysa çözüm bulmak çok kolay: Birkaç kitap okumakla bu iş anlaşılabilir. Özellikle de tarih okumak
Bu durumdan kurtulmak için önce başta Suudiler olmak üzere Körfez ülkelerindeki çağdışı, ilkel, bağnaz ve "koltuk sevdalısı" kral, emir ve şeylerden kurtulmak gerek. Bunlar bu coğrafyada var oldukça bu iş çok zor. Bıkar bağnaz grupları kışkırtacak paralarıyla.
Belfour, Sykes Picout ve Serv'i tarihten silmek için Atatürk Cumhuriyet'nin kazanımlarını çoğaltmak, laik, demokratik, aydın ve çağdaşlık ilkeler ile bu karanlığa gömülmek istenen ülkemizi bu karanlıktan çıkmak mecburiyetindeyiz. Tarih bu yüzden çok kıymetli.
100 Soruda İran
