...artıq heç kim mədəni davranmır.
Sayfa 79 - XidmətçiKitabı okuyor
"Hayat, bu çetin ve karmaşık kudret, bütün heybetine rağmen, tesadüf denilen oyuncakların elinde ne âciz, ne önemsiz bir durumdadır..."
Sayfa 1Kitabı okudu
İnsanı iyi bir varlık olarak kabul edenler, genellikle cinayet karşısında şaşkınlığa düşerler, “İnsanlık bitmiş” gibilerinden cümlelerle yazıklanır dururlar. İnsanı kötü bir varlık olarak görenler içinse durum daha basittir, olanları yadırgamazlar. Onlar için yapılacak tek eylem vardır: Katili ve suçluları acımasızca cezalandırmak.
Sayfa 178 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Ölüm de tıpkı evlilik gibi, doğum gibi yaşamımızı tümüyle değiştiren, hayatın anlamını bir kez daha düşünmeye çağıran olaylardan biridir. Hele bu ölüm, cinayet sonucunda gerçekleşmişse insanın kendisine şunu sorması kaçınılmazdır: Neden? Katilin kurbanı hangi sebeple öldürdüğü değildir sadece merak edilen. Bir insanın başka bir insanı öldürmesi, öldürebilmesidir daha çok. Merak orada da kalmaz, mutlaka katilin karakterine, iyi biri mi yoksa canavar ruhlu bir psikopat mı olduğuna kadar uzanır. Katil ister iyi biri olsun, isterse kötü, fark etmez, sorgulama insanın analizine kadar varır.
Sayfa 177 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Hepimizin bir tek ortak özelliği vardı: İnsan olmak. Farklı inançlara, farklı etnik kökenlere, farklı cinsiyetlere, farklı dünya görüşlerine sahip olsak da hepimiz insandık. Bir başka ortak yönümüz ise İstanbul’du. Hepimiz bu şehirde yaşıyorduk. Camimiz, cemevimiz, kilisemiz, sinagogumuz bu şehirdeydi. İnsan olmak ve İstanbul’da yaşamak, işte bizi birleştirecek iki önemli zemin.
Sayfa 160 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"Neden insan üçlü şeylerde gizemli veya tehlikeli bir şey olduğunu sanır?"
"Dünyanın en korkunç kelimesi budur." Sesi acı ve üzgündü."Sevgi..."
"Adalet bir çağlayan gibi köpürerek akmalı..."
"Gece birbirlerinin yanından geçen ve kısaca konuşan gemiler. Gösterilen bir işaret ve karanlıkta uzaklaşan bir ses..."
Organlar kişisel değil herhangi bir yabancıya ait olabilecek doku yığınlarıdır. Organların duygusal hiçbir önemi yoktur. Hiçbir kişisel kimlik işareti taşımazlar.
Her şey o kadar garip ki şaka olduğuna inanasım geliyor.
"Bir gün gelecek bu dünyadan göç edeceğim."
Bildiğim bir şey varsa, insan birşeyi isteyince onu elde etmek için her tehlikeyi göze almalı...
"Evet, hepimizin kendine göre dertleri var. Hangimiz kusursuzuz ki?"