"Bir yerde bir kuyunun saklı oluşudur çöle güzellik veren," dedi Küçük Prens.
Sayfa 89Kitabı okudu
Heidegger şöyle der: "Kamu her şeyi karartarak üzerini örter ve örttüğü bu şeyleri en iyi bilinen diye sunar."
Sayfa 6 - Metin SavaşKitabı okudu
"Başkalarının bize göstermek istemediklerini her zaman göremeyebiliriz. Hele ki karşımızdaki kişi bunu saklamak için elinden geleni yapıyorsa."
"Küçük yaşlardan bu yana çoğumuzda en derin bazı duygularımızı kendimize saklamak ikinci huy olup çıkmıştır."
" İnsan garip bir varlık bazen sakladıklarıyla mutlu oluyor. Bazen de açığa vurduklarıyla. "
Sayfa 112 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
İnsan , Sakladıklarıyla İnsandır..
" Yaşananlara dair söylenmesi gereken çok şey var aslında.
Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatmak kolay değildir.
O kadar çok şey biriktiriyor ki insan ' Kimsenin karşılığında bir şey söylemesi de gerekmiyor.
Oturup uzun uzun anlatmak, ne varsa söylemek yetiyor çok zaman. Karşındaki bir şey sormasa. Yargılamadan , yüzünü ekşitmeden , saate çaktırmadan bakmaya uğraşmadan, dudak bükmeden dinleyiverse, anlatacak o kadar çok var ki . . . Şimdi kalkıp da seni seviyorum desem.
Söyleyemem ki . . . Bunu kendime bile söylemeye cesaret edemedim ben . Bunu içimde hissettiğim ilk andan itibaren içimde saklıyorum . Münkesif bir kalbin iç burkan acziyetini kimselere söyleyememek de başka bir acı veriyor insana. Oysa karşıma çıkan her insana ilk olarak ve sadece bundan söz etmek istiyorum.
Tutuyorum kendimi, saklıyorum .
Seni saklıyorum, parmaklarını, ellerini saklıyorum , gülümserken kıvrılan dudaklarını saklıyorum , hoşçakallarını saklıyorum, bembeyaz yüzüne bir anda dolan şaşkınlıklarını saklıyorum. Sırf bu yüzden kalbim bir gün paramparça olacak. Bu yüzden gece yarılarında uyanıp içtiğim tek dal sigara eşliğinde gözlerimden akıyorsun . Sana dair gizleyemediklerim yanaklarımdan süzülüyor ve önüme düşüveriyor.
Öfkelerimi de saklıyorum .
Kudüs sokaklarından kalma öfkelerim var. Bir kadının tülbetine dizi dizi işleyip de, kimsenin yüzüne söyleyemediği öfkeleri gibi.
Aşkı ve öfkeyi söyleyemediğinde insanın konuşmaya dair hevesleri de bir bir yok oluyor.
Susuyorsun. "
Sayfa 78 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
