Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Blanka'yı Geri Getirin
Savaşın yaşamımıza etkilerinden biri de onu sonlandırması. Yaşayanlar ve savaş sonrasını görebilenler yine de şanslı sayılabilir, en azından bu konuda. Yoksa savaş onları da yaşamlarından koparıyor daha farklı bir biçimde. Yuva dedikleri yer, yurt belledikleri mekan, dost bildikleri sıcak yürekler ve daha nicesi alınıyor ellerinden..
Birer
Bu seri gerçekten o kadar iyiki anlatmaya kelimeler yetmez. Olaylar yeni yeni başlamaya başlıyor bu cildinde ve şimdiden içimdeki heyecanı bastırmak çok zor. Buna rağmen bu seriyi yavaş yavaş okumak istiyorum. Bu ciltlerde ustanın çizimleri henüz tam oturmamış olsa bile yine okuduğum çoğu mangaya göre çok özenli bir iş yapılmış. Değişmeyen tek şey ise serinin çok sert oluşu. Hatırladığım kadar hatta daha fazla sert şeyler var içerisinde. O yüzden bu seriyi herkese tavsiye edemem. Yüreğinizi taşlaştırmak için komando eğitimi almak istiyorsanız bu seriyi okumaya başlayın. Çocuklara bu seriyi asla okutmayın elbette. İyi okumalar.
"Çinko Tabutlar" ve Her Halükarda Ruhtan Yoksun Bedenler
Savaşın insanlar ve insanlar arasında gerçekleşen bir olgu olduğunu ya unutuyor ya da hiç bilmiyoruz bile. Savaş açanlar hemen hiçbir zaman savaşın en korkunç kısımlarını hiç bilememişler bile. En azından benim algıladığım kadarıyla durum bundan ibaret. Zira utanç dolu, insan onurunu aşağılayan, insandan yaşama hevesini söküp alan ve insanı kendisinden nefret eder hale çeviren rezaletleri bizzat yaşamış olsalardı veya savaş açtıklarında bunları (kendileri de dahil) yaşayacaklarını bilselerdi, savaş açmadan önce en azından bir kez daha düşünürlerdi herhalde..
Vatanı için Afganistan'a giden gencecik bedenler ya orada öldüler ve içinde naaşları olup olmadığı bile belli olmayan çinkodan tabutlara konulup ailelerine "evladınız/eşiniz/kardeşiniz bir kahraman" denilerek teslim edildiler ya da ruhtan yoksun düşmüş, bazı uzuvları eksilmiş veya eksilmemiş bedenleri ile o çok sevdikleri vatanlarına geri döndüler. Her halükarda yolun ucu iyi bir şeye çıkmamıştı.
İnsan yaşadıkça öğrenen ve tecrübe kazanıp olgunlaşan bir varlık olsa da savaşı ve/veya getirdiklerini gerekirse öğrenmemek, yaşamamak,
kimsenin yaşamamasını isterdim. Lakin yine ve yeniden savaşlar yaşıyoruz. Kendimize hiç ders çıkarmıyoruz. Soğuk veya sıcak, savaşın yapabildiğimiz her türlüsünü yapmaya devam ediyoruz. Bazılarımız da pek bir hevesle yapıyor bunu.
Yazıklar olsun bize..
Çok fazla acı, çok fazla gözyaşı, çok fazla utanç var.
Sedan Savaşı’dayız ve Emile Zola bize savaşın en iğrenç taraflarını gösteriyor taraf tutmadan hatta kendi tarafını eleştirerek Fransa’nın nasıl yıkılıp gittiğini adım adım gün gün bize anlatıyor.
Bir savaşın nasıl başladığını ve savaşta nasıl bir acımasızlık olduğunu savaşı çıkaranlarla savaşanların birbiri ile alakası olmadığını, savaşın insan ruhu üzerindeki etkilerini ve bir buldozer gibi insan duygularını nasıl ezip geçtiğini okuyoruz.
Küçük notlar
Spoiler içerir:
İkinci Dünya Savaşı sırasında oğlunu cephede kaybetmiş bir Alman aile.Üzüntülüler savaşı istemiyorlar fakat bunu öyle sokağa çıkıp bağıramazlar çünkü rejim bir diktatör rejimi bunu yapmak yerine, baba olan karaterimiz küçük kağıtlara Hitler rejimini ve savaşı eleştiren yazılar yazıp bu kağıtları hiçkimselere görünmeden evlerin önüne bırakıyor.
Peki ya yakalanırsa…
Savaş endişesi
Kitap İkinci Dünya savaşı yıllarında trakya bölgesinde yaşayan insanların savaş endişelerini ve savaş karşısındaki tutumlarını anlatıyor göç edenler, kaçanlar, elime silah alıp savaşırım diyenler ve toplumdaki zıtlıklar
Toplum gerçekçi kitap türü örneği diyebiliriz fakat toplumcu kitaplar gibi ağa-köylü, zengin-fakir veya ezen-ezilen konuları yok bir savaş var ve sınırlara doğru yaklaşıyor.
·
Puan vermedi
Toprak Ana, insan sevgisinin, çalışkanlığın ve fedakarlığın, kutsal bir yüceliğe ulaşmanın hikâyesidir.
Bir Kırgız köylüsünün İkinci dünya savaşı sırasında çektiği sıkıntıları ve evlatları için verdiği yaşam mücadelesi anlatılmaktadır.
Kitap, Tarlasıyla iç içe olan Tolganay'ın onunla dertleşmesiyle başlar. -yani intak sanatı kullanılır.- Film şeridi gibi gözlerinin önünden geçer Tolganay'ın hayatı. Savaşın getirdiği kıtlık, gelen ölüm haberleri, boşa çıkan umutlar hepsinin bir arada toplandığı hüzün...
Aytmatov'un güçlü kalemini de görüyoruz burada. İyi ile kötünün ayrıştırıldığı, aşk ve nefretin yüzleştirilmesi gibi sayamadığım diğer unsurları "Toprak Ana"da bulacaksınız.
Yeşilçam'a uyarlanan filmini de izlemiştim, gerçekten insanlık adına çıkarılacak çok ders var bu kitapta.
Aytmatov serisine devam ederken, etkileyici ve dramatik olan bu romanı tavsiye etmeden beri durmayalım.
Keyifli okumalarınız olsun.
Ölülere ölülerden mektup gelir..
"Bir milyon insan bir yerde toplanıp edimlerine haklılık kazandırmaya çalışarak birbirini öldürüyor ve hepsi eşit derecede hasta ve hepsi eşit derecede mutsuz. Delilik değil de nedir bu?"
Andreyev bu metininde; biri bacaklarını savaş meydanında bırakmış Rus bir subayın ve savaşa katılmayan kardeşinin yaşadığı iki farklı deliliği bize korkunç bir gerçekle, iki farklı ağızla aktarıyor. Yumuşatma yok.
Her bir sayfada yaşanılan deliliğin içine daha bir sokuyor sizi. Savaşın neden olduğu cinneti size de yaşatıp, neden savaş karşıtı olmanız gerekir anlıyorsunuz.
Dili gayet akıcıydı. Anlattığı konu nedeniyle, kısa olmasına rağmen, kolay okunmayıp size çoğu yerde es verdirecek.
Çok beğendiğim bir metindi.
43 syf.
5/10 puan verdi
Savaşla ilgili kabataslak taktikler veren, mesleki bir kitap. Asker vs olmayanın pek işine yaramaz. Sıradan okuyucular tarafından bu kadar okunması ise bence yanlış anlaşılmanın ürünü.
