. . . biz etnologlar başkalarının, yani gözlemlediğimiz kişilerin, bizim katılmadığımız, ama incelediğimiz bir tür kurgu içinde yaşadıklarını düşünmek eğilimindeyizdir . . .
Yönetimlerin resmi politik ideolojileri, bireylere çeşitli yollardan örneğin yasalar, yönetmelikler, kararnameler vb. üzerinden benimsetilir. Ama bütün bunların ötesinde resmi ideoloji, asıl kurumlar üzerinden sürdürülen toplumsallaştırma süreci içinde bireye/kişiliğe özümletilir. Ve süreç sonunda "resmi ideolojinin" ve "resmi tarihin" uzantısında, "resmi psikoloji", "uyruk" oluşturduktan sonradır ki devlet, kendi yurttaşına (artık), gözü arkada kalmadan "güvenebilmekte" ve ona kimi özgürlükler verebilmekte ve "kitle demokrasisinden" tüketmesine olanak tanımaktadır.
Ve tüm bu süreç içinde, resmi politoloji, sosyoloji vb. gibi toplumbilim dalları ortaklaşa çalışmakta ve karşılıklı olarak birbirlerini desteklemektedirler.
Sayfa 49 - Ara YayıncılıkKitabı okudu
Dili ,dini ,rengi ne olursa olsun iyiler iyidir...’
“Söylemin içerdiği kötülüğün,fiziksel kötülükten daha masum olduğunu kim iddia edebilir?”
Halk, türkülerle hangi derdini anlatabilir? Tabiatta ve toplum düzeninde hayatına tesir eden neler olursa hepsini. Su baskını, kıtlık, zelzele, ölüm, askerlik, seferberlik, memleket işgali, kahramanlık, yiğitlik, aşk, coşkunluk, gurbet, yoksulluk, din, iskan, sürgün, atma, öküzüne varıncaya kadar her şeyini.
Bunları bazen bir güldürü, bazen de dram halinde verir. Derdini yazı ile söyleyip, yaymak imkanından yoksun toplumlarda, türküler ve oyunlar, hem kitabın, gazetenin gördüğü işi görür, hem tiyatronun, konserin yerini alır . . .
Acıya yüklenen kolektif anlam ve onu başkalarına anlatan ritüelleşmiş işaretler sembolik teşhirlerdir ve insan bunlar aracılığıyla hastalığının kaderini elinde tutarak yaşamının kaderini de elinde tutar. Böylelikle acının dünyasına olası bir giriş alanı önerilir ve her aktöre belli bir denetim olanağı sağlanmış olur. İnsan kendi direnme gücünü öncelikle başkalarının acılarıyla ilgili bilgilerinde bulur: Bu direnme gücü ait olduğu sosyal grupla ilişkilidir.
Bir toprak parçasının etrafını çitle çevirip, "bu bana aittir" diyebilen, buna inanacak kadar saf insanlar bulabilen ilk insan, uygar toplumun gerçek kurucusu oldu.
Sayfa 135 - Say yay. İstanbul (1998)
"NAABER LAN ETİK! KAOS!!!"
... ürünlerden fazla fikirlerle uyarılan ve onlarla daha fazla meşgul olmaya eğilimli insanlar oldukları için, entelektüellerin genel olarak tüketim mallarına karşı doğal bir önyargıları vardır.
Sayfa 114 - 4. Kendimden Nefret Ediyorum ve Satın Almak İstiyorumKitabı okudu
Toplumu toplum yapan insanlar arasındaki bilinçli ya da bilinçsiz bir davranış, bir tutumdur. Bu tutum değişir de, teklerin birbirini yok etmesine yol açarsa, toplum yok olmuş demektir. Yeni bir şey söylemiyorum, insanların birarada yaşamasını sağlayan şeye töre demişler: Asurların, Mısırlıların, Romalıların, İngilizlerin töreleri birbirine benzemez. Ama hepsinin bir ortak yanı vardır. İşte buna "değişmez değer" diyorum. Bu töreler içindeki değişmez değerlere de ahlâk adını veriyoruz.
