Birisi bizim için gerçekten çok değerliyse, bunu ondan sanki bir suçmuş gibi gizlemeliyiz. Bu elbette pek sevindirici değildir, ama doğrudur. Bırakın insanları, köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
Açgözlü arap
Bu en zengin karakolun üzerine üşüşen yüzlerce Havranlı köylü çılgına dönmüş bir halde onu yağmalamaya başladı. Erkekler, kadınlar ve çocuklar her nesne için köpekler gibi dövüştüler. Kapılar ve pencereler, kapı çerçeveleri ve pencere çerçeveleri, hatta merdiven basamakları bile çalındı. Bir umut kasayı havaya uçurdu ve içinde posta pulları buldu. Diğerleri yan taraftaki uzun vagonları kırarak açtılar ve her türlü eşyayı buldular. Daha fazlası enkaz halinde yerlere dökülüp saçıldı.
Domuzlar ve köpekler hep daha iyi mi yaşar ?
Eşitlik adı altında uygulanan diktatörlük hayvanlar üzerinden anlatılıyor. Bu kitap bana Livaneli'nin Son Ada kitabını hatırlattı tabii içerik olarak başkalar ama anlatılan ya da bahsedilen konu aynı(diktatörlük). 
George Orwell iktidarın elinde olan halkı farklı şekilde anlatmasını iyi biliyor.MUTLAKA OKUYUN!!Çünkü hayatın içinde hep bu sistem var ve biz her an köpek ve domuzların eline geçen çaresiz hayvanlar olabiliriz.Üzerine daha fazla konuşulur fakat okumaktan sıkılmayın diye biraz kısa yazdım.
Ülkemizdeki "Sanatçı" kesimin halkın yararına savunduğu bir tek şeye şahit olmadım.
Dokuz yaşındaki Pınar, iki yaşındaki Ali Asaf ve bunun gibi bir çok çocuk başı boş köpekler yüzünden parçalandığında ses çıkarmayıp; bir köpeğin öldürülmesi üzerine havuzlu villasından köpeğe taziye mesajı yayınlamaları vicdansızlıklarının en bariz göstergesi.
Lüks arabalarıyla gezmekten ülkenin kaldırımına ayak basmamış adamlar halkın muzdarip olduğu bir konuda yorum yapıyor!
Ölen köpeğin, öldürülen insanlardan daha çok savunulduğu ve konuşulduğu bir ülke haline geldik...
Dışarıyı izliyorum. Ara sıra geçen arabalar, sık sık geçen köpekler... Saat geçenin geçi.
Bir ışık yanıyordu evlerin birinde, söndü. Hava biraz esiyor. Bir sigara almak için içeri girdim. Girmişken bir su aldım, içtim. Sigaramı da alıp döndüm balkona. Döndüğümde ışığı kapanan ev tekrar aydınlanmıştı. Perdeye bir gölge yansıyordu. Önüne doğru uzandı, bir şey aldı. Ağzına götürdü. Çakmağın sesini duydum, perde kapalı ama cam açıktı. Ben de aynı anda yaktım sigarayı. Gereksiz bir uyum sağlama çabasıyla içtim. O kalktı, ben onu izledim. Işık tekrar kapandı. Nedense birazdan açılacağından emindim.
Şaşırmadım, yine geldi. Işığı açtı, aynı şeyleri tekrar etti. Ev sigara koktu diye bu defa balkon kapısına gitti. Kapıyı açtı, ışığı kapattı. Gitti. Sırt üstü yattı muhakkak. Tavanı izledi. Ama uyumadı. Uyuyamazdı.
Bu hikayeyi biliyorum ben, daha önce de okumuştum. Bir gölge oyunu. Yanlış yaşamlar üzerine kurulan, sessiz bir gölge oyunu. Her gece oynuyor benim penceremde.
Birinin yaşamını, diğerinin ölümünü ele alıyorsunuz, seçkin bir eyleminden ötürü yücelmiş insanların adlarını duyduğunuzda, yabancılarla karşılaşınca havlayan köpekler gibi havlıyorsunuz, zira kimsenin iyi görünmemesinin sizin için yararlı olduğunu düşünüyorsunuz, başkasının erdemi sizin tüm kusurlarınızı ayıplama anlamını taşıyor.
Kıskançlık duyarak onların yüceliklerini kendi rezilliklerinizle kıyaslıyor ve kendinize ne büyük bir zarar vermeye kalkıştığınızı anlamıyorsunuz.
Sayfa 26
Bırakın insanları, köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
Birisi bizim için gerçekten çok değerliyse, bunu onda sanki bir suçmuş gibi gizlemeliyiz. Bu elbette pek sevindirici değildir, ama doğrudur. Bırakın insanları, köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
1500'lerde İngiltere'de insanların çoğu Haziran'da evleniyordu. Senelik banyolarını Mayıs'da yapıyorlar, böylece Haziran'da çok kötü kokmuyorlardı.
Ama yine de kokmaya başladıkları için gelinler vücutlarından çıkan kokuyu bastırmak amacıyla ellerinde bir buket çiçek taşıyordu..
Banyolar içi sıcak suyla doldurulmuş büyük
Seçkin bir eyleminden ötürü yücelmiş insanların adlarını duyduğunuzda, yabancılarla karşılaşınca havlayan köpekler gibi havlıyorsunuz.
“Lea hayvanları severdi, onlar da bunu hissederlerdi. Onlardan hiç korkmazdı. En azgın köpekler bile onu görünce uysallaşırdı. Bunun üzerine, “Bak baba, beni sevdi!” diye bağırırdı. Sanki başkalarında bulamadığı için hayvanların sevgisine muhtaçtı.
Sayfa 12Kitabı okudu
1500'lerde İngiltere'de insanların çoğu Haziran'da evleniyordu senelik banyolarını da Mayıs'da yapıyorlar, Haziran'da çok kötü kokmuyorlardı..
Ama yine de kokmaya başladıkları için gelinler vücutlarından çıkan kokuyu bastırmak amacıyla ellerinde bir buket çiçek taşıyordu..
Banyolar içi sıcak suyla doldurulmuş büyük bir
Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
Öte yandan, birisi bizim için gerçekten çok değerliyse, bunu ondan sanki bir suçmuş gibi gizlemeliyiz. Bu elbette pek sevindirici değildir, ama doğrudur. Bırakın insanları, köpekler bile büyük dostluklara katlanamazlar.
Sayfa 169 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 31.Baskı Ekim 2023, İstanbulKitabı okudu
Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim...
Merhaba sevgilim :). Bugün çok özel bir gün ve dahası yarın çok çok daha özel bir gün. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Seninle bize ait günlerin konuşmasını çok çok erken yapmıştık aslında. Sen takvimine not almıştın, bense birkaç kez unutup 17 Mart tarihinde sonsuza kadar aklıma kazımıştım. Senden saklı bir şeyim olmadığı için bunları anlatmamda