Ben çekildim köşeme
Bıktım tek taraflı önemsemelerden
Sevgi dilencisi olmaktan yoruldum
Karşılık beklemem artık kimselerden
“Ben yalnızca huysuz olmayı değil, hiçbir şey olmayı da beceremedim. Ne huysuz, ters biri olabildim, ne iyi, ne aşağılık, ne dürüst, ne kahraman, ne de bir böcek... Şimdi köşeme çekildim, hiçbir şey olmayı başaramamış, yalnızca bir aptal olabilmiş akıllı biri (hiçbir şeye yaramayan) olduğum için öfkeli bir teselliyle kendimi avutuyorum. ”
Ben yalnızca huysuz olmayı değil, hiçbir şey olmayı da beceremedim. Ne huysuz, ters biri olabildim, ne iyi, ne aşağılık, ne dürüst, ne kahraman, ne de bir böcek... Şimdi köşeme çekildim, hiçbir şey olmayı başaramamış, yalnızca bir aptal olabilmiş akıllı biri (hiçbir şeye yaramayan) olduğum için öfkeli bir teselliyle kendimi avutuyorum.
Sayfa 13 - Can KlasikKitabı okudu
genç dostum,,, helecan,,, ben sağ kaldım sonunda,,, çekildim artık inime,,, pencerelerini örümcek ağıyla örttüğüm,,, unuttum yaşımı da,,, gençsin der içimden bir ses,,, paylaş birikimlerini,,, fıkırdayıp durur ikinci bellek,,, paylaşma,,, paylaşma bu sürü toplumuyla paylaşma sakın hiçbir şeyi,,, çekildim köşeme okuyup dururum büyüteçle,,, evrensel insanlık hali yakalamak mı,,, binlerce yıldır neden öldük sanıyorsun,,, oğlum neden,,, evrensel ortak
insanlık haline inanmıyorum artık,,, inanıyor muyum yoksa,,,
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir Fotoğrafa
Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz
unuttum yaşımı da,,,
gençsin der içimden bir ses,,, paylaş birikimlerini,,, fıkırdayıp durur ikinci bellek,,, paylaşma,,, paylaşma bu sürü toplumuyla paylaşma sakın hiçbir şeyi,,, çekildim köşeme okuyup dururum büyüteçle,,,
Sayfa 6 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI, 2009Kitabı okudu
Doğrusu ben, hiçbir şey olamadım. Ne öfkeliydim ne de iyi kalpli, ne namussuz birisi ne de onurlu; ne kahraman ne de böcektim. Köşeme çekildim. Akıllı bir insan ciddi anlamda bir şey olamaz, bir şey olan da aptallardır diye kendimi avutuyorum. Evet, efendim, XIX. yüzyılın akıllı insanın ahlakı çoğu hallerde iradesiz olmaya mecburdur, olmalıdır. İradeli olan, iş beceren ise dar düşüncelidir.
Karşımdasın işte... Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni. Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim. Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim. Tıkandığım o an, elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte, aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim. Ellerim boşlukta, ben darda kaldım. Ellerim buz gibi, ben harda kaldım. Bir senfoni vardı kulağımda çalınan, bitti artık hepsi... Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme. Bakış açım belli oldu yine. Geride kalan, ardından bakar gidenlerin. Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim. Dağlara çarptım her esişimde. Yollara küfrettim her gidişinde. Demiştim sana hatırlarsan: "Önemli olan 'zamana bırakmak' değil, 'zamanla bırakmamak'tır
