Kimse bilmiyor sanki herkesin bildiğini. Bir sonu yokmuş gibi kıra döke yaşanıyor bütün ömürler.
Ne acayip.
Ne acayip er ya da geç öleceğini, hatta bunun belki hemen yarın olabileceğini bilerek, yine de yoktan sebepler uğruna incitmek birilerini. Güneşin bereketine yüz çevirip sıkı sıkı kapamak perdeleri. Bir koltuğa çakılmak, yarın
"... O gün senin dansını izlediğimde bir şey daha gördüm. Yepyeni bir dünyanın hızla yaklaştığını gördüm. Daha bilimsel, verimli bir dünya, evet. Eskiden beri var olan hastalıklara çareler bulunan bir dünya. Çok iyi. Ama aynı zamanda katı, zalim bir dünya. Sonra gözlerini sıkıca kapatmış küçük bir kız gördüm, eski iyi yürekli dünyayı göğsüne yaslamış, artık kalamayacağını yüreğinde hissettiği bu dünyayı tutuyor ve ona yalvarıyor, onu asla bırakmasın istiyordu..."
Sayfa 256Kitabı okudu
Nabi-17.yy
Bir gün gelir ki sadra çıkar ser-firaz olur
Ol gördüğün kemine ki namı piyadedir
Piyade deyip geçme, küçük görme, sen atlısın o yaya diye böbürlenme; gün gelir devir döner, o piyadeyi karşında vezir olarak bulabilirsin, işler değişiverir.
"Piyade, askerlikte yaya sınıfı demek olduğu gibi aynı zamanda santranç oyunundaki piyondur. Bilindiği gibi piyon, önündeki kareleri ileri doğru sağ-salim geçebilirse son kareye ayak basar basmaz 'vezir' olur."