#alıntı (s. 11)
Afrikalı Leo anlatıyor:
“Ben, Hasan, tartıcıbaşı Muhammet'in oğlu,
ben, Giovanni Leone de Medici; bir berberin
sünnet ettiği, bir papanın vaftiz ettiği ben..
Şimdi Afrikalı diye anılıyorum ama Afrikalı değilim. Avrupalı da, Arabistanlı da değilim. Bana Granadalı, Faslı, Zeyyath da derler, ama ben hiçbir ülkeden, kentten ya da boydan
Cennet kokulu bir bebek...
O kadar cennet ki, sizi yaşadığınıza inandırır...
İnsan o masumiyeti ve savunmasızlığı gördükçe gözyaşlarına boğuluyor. Çünkü korunmasız, kendi ailesinden bile zarar gören bebekler geliyor aklınıza. :(
Dokunmaya kıyamadığınız o pamuktan kolların, parmakların maruz kaldığı şiddeti düşündükçe içinizde ki masal köşkünün çatısı akmaya başlıyor. Sizden tebessümü öğrenmesi gereken o yanaklar, acıyla gerilmeye başladığında, dünya güzeli gözler ağlamaktan kızardığında, gündüzün tam ortasında güneşinizin boyası akmaya başlıyor...
Sonra ne mi oluyor?
Kuş cıvıltıları içinde yepyeni bir gün başlıyor, taze krep kokusu, ılık mama çalkantılarının sesine karışırken, gazete haberlerini okuyan spiker, bir depremden, bir tsunamiden daha önemsizmiş gibi şu haberi okuyor;
"3 yaşındaki S. A bebek, evinin önünden kayboldu..."
...
Kaşanlıyım
fena sayılmaz yaşamım…
bir parça ekmeğim, bir parça zeka, iğne ucu zevkim var
bir anam var yapraktan daha iyi
dostlarım var akan sulardan daha hoş
ve bir tanrım var buralarda bir yerde
bu şebboyların arasında, bu uzun çamın altında
suyun bilinci üzerinde, yasasında bitkilerin.
ben Müslümanım
kıblem bir kızıl gül
namaz yerim pınardır,
Terziler Geldiler
Terziler geldiler. Kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle
daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere
Bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle.
Kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı.
Sonra sonsuz çalgısı sevinçsizliğin.
Çay içmeye gidenler vardı akşamüstü,
parklara gidenler de
Duruma uymak kısaltıyordu günlerini
artamayan eksilmeyen bir
Terziler Geldiler
Terziler geldiler.
Kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle
daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere
Bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle.
Kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı.
Sonra sonsuz çalgısı sevinçsizliğin.
Çay içmeye gidenler vardı akşamüstü,
parklara gidenler de
Duruma uymak kısaltıyordu günlerini
artamayan eksilmeyen bir
...Ve Mona Roza
Sezai Karakoç
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi
Sırrımı söylüyorum vefakar balıklara
Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi
Bir Soyguncunun Yüzü
Artık yüzün
Yaşlı bir adamın yaşlanmaya başlamış yüzü,
Uzun süredir yolcuların inmediği
Bir hanı andıroyor gözlerin.
Kanlı, akıtan bir sevgiyle örtmüştük yeraltını,
Durgun bir sevgiyle açacağız gökyüzünü,
Ve Mona Roza
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi
Sırrımı söylüyorum vefakar balıklara
Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarını rüzgara
Bir çocuğun ardına düşen heykellerimi
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Bir çevre sağ elimden bulanık suya düştü
Ve boğazımı sıktı parmaklar