Hasan Ali Toptaş'ı bu kitapla tanıdım. Çok beğendim,çok etkilendim. Bazı yerlerinde gözlerim dolu dolu oldu. Kitap resmen içimi sızlatti,acılarımı deşti ama hiç pişman değilim okuduguma. Kitap bir evladın babası için çırpınmasını anlatıyor. O kadar sade, samimi bir dille bunu yapıyor ki hayran olmamak elde değil. Bana gore kitabın vuruculuğu dogalligindan geliyor. Baba sevgisini sevgi sözcüklerine boğmadan,abartmadan,samimi bir şekilde anlatıyor. Aynı zamanda aile olmanın önemini, akrabalık bağlarını harika bir şekilde işlemiş yazar. Baba sevgisini,aileyi,fedakarlığı bu kadar sade,bu kadar başarılı anlatan çok az eser vardır herhalde. Ben de özel bir yeri olacak bu kitabın.
