Senin duygusal bir adam oldugunu unutmuşum, bayım. Geçen yazdıklarım için özür dilerim. Nasıl ağır şeyler söylemişim. Öncelikle seni sevgisizlikle suçlamışım. Hayatında anne ve babasından bile sevgi görmemiş bir adamsın demişim.Bunun üzere de sen bu yüzden sevmeyi bilemezsini eklemişim. Hayır, seni kırdığımı düşünmüyorum. Senin ruhunda küçük bir yarayı açtığımı düşünüyorum. Sarı laleler için teşekkürler. Ama ben lale sevmem. Nerden geldi ki aklına sarı laleler almak bana? Alma bir daha istemem. Bazı kavgalar bir çiçekle kapanmayacak kadar derindir. Neyse bu aralar çok içme bayım. Kışı da güzel karşıla. Elveda..
10 Temmuz 1336 İçin
10 Temmuz geçen yıl ne kara gündü
Obalar göç etti, ocaklar söndü,
Yurdumuz bir yangın yerine döndü,
O günler ruhlarda bir sızı vardı.
O günler döküldü mahzunlar kanı,
Bir hicret ateşi sardı cihanı,
Boğulmak istendi Türk'ün imanı,
Sokakta kanların hep izi vardı.
Çok şükür Tanrı'ya bu günü gördük,
Tarihe pek şanlı çelenkler ördük,
Zaferler bağından laleler derdik,
Türk'ün hiç sönmeyen yıldızı vardı.
Yahya Nusret
Sayfa 6 - Kaç-Kaç, 10 Temmuz 1336 (1920); Soygun, Yangın ve Yağma Başlıyor; Yeni Adana GazetesiKitabı okuyor
Şu sonsuz gök kubbeye bir bakın. Bu yıldızları sayabilir misiniz? Aristarkus onların hepsinin birer güneş olduğunu söylemişti. İnsan aklı bunu anlamaya yeter mi? Diğer taraftan sanki bunlar bilinçli bir irade tarafından düzenlenmiş gibi duruyor. Bunun Allah'ın ya da tabiatın rastgele gücünün sonucu olmasının bir manası yok. Bu sonsuzluğun altında değersiz varlıklarız hepimiz. Kainatla mukayese edildiğinde ne derece aciz bir varlık olduğumu daha on yaşındayken idrak etmiştim. O zamandan beri yaşadıklarım neticesinde hangi görüşlerim değişti?
....
Yaz akşamlarında yaseminler artık eskisi gibi güzel kokmuyor. Laleler artık eskisi gibi rengarenk değiller. Sadece kainatın sınırsızlığına dair şaşkınlığım ve beklenmedik tabiat olaylarına ilişkin korkularım baki kaldı. Dünyamızın kainatta bir toz zerresi olduğu, bizlerin de bu toz zerresinin içinde seçilemeyecek kadar küçük varlıklar olduğumuz bilgisi hâlâ içimi derin bir umutsuzlukla dolduruyor."
Lâleler, güller gelmedi hiç. Dünyada bu kadar lâle ve gül varken.
Nihâde, söyle kalbine kuşlar konuyor, içinde lâleler açıyor mu?
Sayfa 133
Sorunun sorulduğu yerim ben,
cevabın alındığı yer!
Bir yanım erguvan bir yanım gül ve laleler
Bir yanda serseri otlar, başıboş, plastik çiçekler
Hayatta iken bu sıcağa tahammül etmekte zorlanan vatanın gençleri... Ana kuzuları.. Mehmetçikler... Şimdi de güneşin kavurduğu kumların altında ebedi uykunuzu uyumaktasınız. Bir serviniz olsun isterdim. O, size vatanı, İstanbul'u, Anadolu'yu yansıtırdı. Ya da bir çınar olsun isterdim başınızda. Ulu bir çınar. Devlet-i Osmaniye gibi. Onun yaprakları rüzgârda hışırdasın isterdim. Güller bitsin isterdim. Mezarlarınızın üzerinde bir iki yabani diken değil, rengârenk sümbüller, çiğdemler bitsin isterdim. Mor zambaklar, kırmızı laleler... Çiçeklenen hayatınızın solduğu bittiği yerde, bu uzak köşede çiçekler içinde kalın isterdim...
Sayfa 86Kitabı okudu
