Aşk acısıyla ilgili en belirgin örneklerden biri Lamartine'in Göl şiirinde karşımıza çıkar. Bu şiirin bize sunduğu acı düşsel bir acı değildir, şairin doğrudan doğruya yaşadığı olayların getirdiği acıdır. 1816 güzünde Aix-les-Bains’de kaplıca kürleri yapan Lamartine veremli bir kadınla karşılaşır. Julie Charles çok ünlü bir fizik bilgininin eşiı;l:r. Bo- urget gölünün kıyılarında Julie ve Lamartine büyilk bir aşk yaşarlar. 1 317 kışında Paris’de görüşürler ve yazın da Aix-les-Bain’de buluşmaya karar verirler. Julie Charles aralık ayında ölür, buluşmaya gelemez. Şair Göl’ü yazdığında Julie henüz ölmemiştir, bir hastane köşesinde son günlerini yaşamaktadır.
Hem yalnız anılar mı ballıdır? Hayatta öyle anlar olur ki, Lamartine'in ünlü "Göl" şiirindeki gibi "Ey zaman, dur! " diye bağırasımız gelir. Zaman durmaz, acı anlarda esner, uzar ; tatlı anlarda kısalır, hızlanır ; yaşanan olay derinden etkiler kişiyi. Unutulmayacak bir an yaşadığı sanısını yaratır.
Oysa insan unutamayacağını sandığı dakikaları unutuyor da, önemsiz görünen bir anıdan ömür süresince kurtulamıyor.
Sayfa 114Kitabı okudu
Loş uçurumlar: Mazi, boşluklar, sonrasızlık,
Acaba neylersiniz yuttuğunuz günleri?
Alıp götürdüğünüz derin hazları artık
Vermez misiniz geri?
Göl / Alphounse De Lamartine
Düz yolların aksine, tali yolları tercih ediyorum. Yol uzuyor ama böylesi daha güzel. Yollarda çiçekler buluyor insan...
"İnsan için liman yok, sahil yok zaman için,
O geçer, biz göçeriz! ..." Lamartine, Göl
Sayfa 83Kitabı okudu
