Fournier, 40 yıl evli kaldığı ikinci eşi Sylvie'nin ölümü üzerine hissettiklerini anlatıyor. Bir vedalaşma daha doğrusu vedalaşamama kitabı...
Babasının sorumsuzlarından, zihinsel ve fiziksel engelli olan iki çocuğunun yaşam zorluklarından, ilk eşinin onu boşamasından sonra tanıştığı Sylvie ile hayatında ikinci bir bahar dönemi başlamıştır. Fournier'in eksik taraflarını tamamlayan Sylvie'nin ölümüyle de Fournier yarım bir insana dönüşmüştür.
"Sevdiğimiz insanlar bütün eşyaları ile birlikte ölmeli."
Fournier eşinden önce ölmek istiyordu. Ama eşi ondan önce gitti. Evdeki, çevredeki, kalbindeki ve beynindeki herşey eşini hatırlatıyor. Eşinin faturaları, abonelikleri, yazmış olduğu kitabı, bahçede ektiği güller ve bitkiler, Sylvie'nin ölümünün, yazar tarafından kabullenilmesine izin vermiyor. Anıları her daim yanında.