Ah Mabel, hep güçlü olmak zorunda kalmamız ne yorucu...
"Örtmen" "hoca" olmamıştı daha... Silgiler kokusuz, domatesler hormonsuzdu. Servis yoktu, okul çıkışında sımsıkı sarılan anneler vardı. Kara tahta fena tozutuyor, beyaz kolalı yaka boğazımı kesiyordu. "Şans, talih, kader, kısmet 5 kuruşa" satılıyordu. Zenci kızlı Mabel sakızından Cemil Turan kartları çıkıyordu. Çamlıca gazozunun içine leblebi atıp içince daha eğlenceli oluyordu; kerrat cetveli zor ezberleniyordu; yerli malı
haftalarında kuru incirle üzüm yeniliyordu, hiçbir şey atılmıyor, onarüıp yeniden giyiliyordu. Takvimler 1968'i gösteriyordu.
20. yüzyılın en güzel yıllarından biri başlıyordu; ne yazık, biz bunu bilmiyorduk.
Dave ile Mabel bir banka otururlarken Mabel şöyle der "Sen çok iyi bir adamsın Dave. peki beni gerçekten seviyor musun?"
Dave "Evet, Mabel seviyorum" deyince Mabel ekler "Peki benim için ölür müsün?" Dave biraz düşünür ve şöyle der "Hayır Mabel benimki ölümsüz aşk"
OKYANUS
216.jpg){kind=small}
Bütün dünya bana ihanet etse, dünyadaki herkes birbirine yalan söylese ve dahi galaksilerarası kolektif bir depresyon yaşansa..Herkes sarsılsa,diz çökse, yere düşse bile ben ayakta kalabilirim . Çünkü benim Mavi Tunam var benim Mabel'im var ve o farklıdır.
Sayfa 315
Ne kadar trajik bir son! Çocuk masallarının neden böyle bir sonla bittiğini anlamıyorum. Bunu torunlarıma anlatacak olursam sonunu değiştirir, herkesin sonsuza dek mutlu yaşadığını anlatırım. Bunu yapabiliriz, değil mi Mabel? Kendi sonlarımızı keşfedip keder yerine neşe duymayı?
Sayfa 154 - Feniks KitapKitabı okudu
Dave ile Mabel bir bankta otururlarken Mabel şöyle der "Sen çok iyi bir adamsın Dave. Peki beni gerçekten seviyor musun?"
Dave "Evet, Mabel seviyorum" deyince Mabel ekler "Peki benim için ölür müsün?" Dave biraz düşünür ve şöyle der "Hayır Mabel benimki ölümsüz aşk."
aç o adamın kafasını, bebek
ve bir kalp bulacaksın içinde
(kırık)
aç o kalbi, mabel
ve bir yatak bulacaksın içinde
(gerçek)
aç bu yatağı, sybil
ve bir yosma bulacaksın içinde
(evli)
aç o yosmayı, leydi
ve adamın aklını bulacaksın içinde
(ölü)
Sayfa 160 - AdamKitabı okudu
Bugün farklı bir yere , şehrin karşı tarafındaki , tavşan kaynayan bir çayırlığa geldik.Mabel' ın bir grup ısırganın derinliklerinden bir tane yakalaması bir dakika bile sürmüyordu.Çakırlar avladıkları şeyi getirmezler.Yanlarına koşup biraz yemelerine izin verir , sonra onları kollarınıza alıp biraz etle ödüllendirirsiniz.Koşup eğilerek ellerimle batan otları araladım , tavşanla kuşu alıp ikisinide otların üzerine bıraktım .
Sayfa 193 - MonoKL Yayınları
