Ağladıkça ağlıyordu. Ağlamaktan, yalnız, avazı çıktığı kadar ağlamaktan müthiş bir tat duyuyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Daha acıklı bir öykü yoktur, bunu böyle bilin
Bu öyküsünden, talihsiz Romeo ile Juliet’in.
Sayfa 133Kitabı okudu
Ah, uzaktan nazik görünen aşk
Nasıl da acımasız ve kaba denendiğinde!
Sayfa 11Kitabı okudu
Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti düşünmek gülünç değil midir?
Sayfa 8Kitabı okudu
Fakat hissen size o kadar yakınım ki ifşadan çekindiğiniz samimi elemlerinizi… (Eliyle kalbini gösterir) İşte aynen buradaymış gibi olanca şiddetiyle hissediyorum.
Sayfa 116Kitabı okudu
Bir insanın dünyadaki en büyük dostu, dert ortağı olandır derler. İnsan, içindeki elemleri yansıtacak diğer bir kalp bulursa üzüntülerinin fazlasını oraya taşırarak biraz sakinleşir.
Sayfa 115Kitabı okudu
Ayın on dördüncü gecesiydi. Bir taraftan güneş batıyor diğer taraftan da ay çıkıyordu. Ayın doğuşu ile güneşin batışını bir anda seyretmek… Hakikaten ne güzel tablo.
Sayfa 95Kitabı okudu
Fakat hiç ağlamıyordu. Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o kuvvetin de mahvolduğu vakitlerdir ki, onun yerini alan dokunaklı bir sessizlik en şiddetli acıyla dökülen gözyaşlarından daha yürek sızlatıcıdır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ne tuhaf şey, insan birbirine ne çabuk alışıyor… Akşam olunca ayrılmak gücüme gitmeye başladı.
Sayfa 30Kitabı okudu
