Vhalla'nın gelişimi
###############Spoiler############################################# Bu kitapta ortalama ilerledi benim için. Sadece savaş kısımları gerçekten güzeldi. Vhalla'nın giderek çocukluktan çıkışını ve savaşa hazırlanışını gördük bu yolda çok kişiyi kaybetti. Çok fedakarlık yaptı. Aldrik birinci kitaptan daha sıcaktı. İkisi nihayet sevdiklerini birbirlerine itiraf edebildiler. Aşkları için elinden geleni yaptılar. Vhalla'nın bedeninin dışına çıkması bir düşmanın nefesini kesebilmesi benim baya hoşuma giden yetenekler oldu. Baldair de çok iyiydi. Hep ikinci planda kalmanın üzüntüsünde belki de o da. Vhalla'yı kötü ya da iyi bir şekilde korumaya çalıştı. Parantez açmak istediğim kişi Larel. Gerçekten her anlamda Vhalla'nın yanında oldu. Ölmeden önce Vhalla'yla konuştuğunda nedense öleceğini anladım. Ama bunun hemen bir diğer sayfada olmasını beklemiyordum. Larel sevdiğim karakterlerdendi ve asla unutmayacağım. Daniel ve Frizt de aynı şekilde koşulsuz hep yardım ettiler. Daniel tek taraflı çok güzel seviyor Vhalla'yı bir şansları olsun isteyebilirdim. Bunu Vhalla'da çadırda kaldıklarında düşünüyor hatta. Sadece bu konuda çok sinirliyim. Gerçekten mi Vhalla hem dokunmasına izin veriyor hem de bir şansımız olabilir miydi diyor ? O benim dengim diye düşünüyor hala Aldrik'i severken. Bu mantıksız gitgelleri beni çok yordu. Kitaba giren her erkekten hoşlanacak diye ödüm koptu. Sona doğru her şey biraz daha karıştı. Bu yüzden üçüncü kitaba hemen başlayacağım sanırım. 
Ateş Düşüyor 
Elise Kova
