Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Marguerite Duras ile tanışma kitabım oldu. Kitaplığımda bir kitabı daha var #yazmak diye bu kitabı da çok bekletmeden bu ay olmasa da bir dahaki ay muhakkak çok ara vermeden okumak istiyorum. Benim okuduğum Pasifik’e Karşı Bir Bent kitabı yazarı üne kavuşturan kitabı olarak bilinmektedir. Yazarımız aslımda kitapta kendi yaşamını yaşadığı şeyleri
aşktan başka yurdum yoktu artık benim
savaşın içinde aşk mı yoksa aşkın içinde bir savaş mı?
Fransa'da, sevdiği adamın ölüsünün yanında saçları kazınan, o olayın anısıyla yaşamaya mahkûm edilen genç kadının yaşadığı yıkım. unutmaya çalıştıkça aklını yitirmek. acı gerçekleri unutmaya çalışıp acının içine düşmek. iki insanın aşkına kapılıp acıyı unuttuklarını -okuyana da unutturduklarını- sanarak acının içinde buluyoruz kendimizi. iç konuşmalar özellikle kadın karakterin iç konuşması okura söylediği kadar söyleyemediği şeylerin acısını da yüklüyor.
harika bir senaryo. Hiroşima gerçeğiyle yüzleşmek sizi derinden sarsacak. en kısa zamanda filmini de izleyeceğim
aslında tüm kitabın özeti olan o cümle;
''surların ardında öpüştük. yüreğimde korku ama sevinçten uçarak öptüm düşmanımı''
acımasız gerçeklerin bıraktığı
zulüm, ısdırap ve çileyle gölgelenmiş
insanlar gördüğün bir dünya.
youtube.com/watch?v=d2SNX3b...
120 syf.
10/10 puan verdi
Savaş ve aşk. İkisi de zor konular. İkisi de birçok kitaba konu. Peki Duras'dan dinlediniz mi ikisinin aynı kurguda verilmesini?
Bir senaryo metni Hiroşima Sevgilim. Ne kadar etkileyebilir bir senaryo metni okuru? Ne kadarını canlı verebilir hikayenin? Hiroşima'da Hiroşima hakkında çekilen bir filmin Fransız kadın oyuncu ve Japon erkek oyuncu arasında geçen konuşmaları okurken, sürecin bıraktığı izleri gözümüzün önündeymiş gibi yaşıyoruz. Kafamızı kaldırsak kitaptan, o capcanlı betimlemesiyle karşımızda Hiroşima'da yaşananlar.
Hiroşima, yaralayıcı evet. Bir de Fransız kadın oyuncumuzun Nevers'de yaşadıkları var. İlk sevgilisi Alman çünkü aşk bu. Ama o bir Fransız. Olmamalı böyle bir aşk. Sonrasında yaşananlar, dünyadan bir süre koparılışı, hayata tutunması,...
Aşk, savaş, ölümler, unutmak,... Her biri ayrı ayrı iz bırakan, kadın ve erkeğin diyaloglarının bitiminde şehirleri ve karakterleri daha detaylı anlattığı bölümlerle okurun yüreğindeki yeri daha da artan bir senaryo Hiroşima Sevgilim.
Her defasında söylüyorum, Duras iyi ki yazmış. Ve yine söylüyorum, iyi ki bazı cümleleri biz tamamlayalım diye bırakmış öylece.
Yazar ile tanıştığım ilk kitap. İlk tercihimin bu kitaptan yana olması konusunda hala endişelerim var.
Bu kısa hikâye ölüm hastalığına yakalanmış bir adamın hikâyesi. Ancak bu ölüm fiziki ölüm değil. Hiç sevmemiş, sevilmemiş birisinin hikâyesi. Öyle ki sırf anlamak, görmek tatmak için parayla birkaç günlüğüne kiraladığı bir kadın kendisine hem gerçek hastalığını hem de çözümün ne olabileceğini söylüyor.
Karakterimiz ölüm hastalığı aşkı, umudu, cinselliği de tatmamış ve tadamıyor. Bundan dolayı günümüz tabiriyle ''Yaşayan Ölü'' dediğimiz bir kişi ve bu kişinin tam aksine herşeyi yaşamış birinin bakış açılarını anlamımızı kitabın kapağında yer alan ''Deniz'' kimine göre siyah kimine göre mavidir, düşüncesi oluşturuyor okuyucuda.
İncelememi bir alıntı ile noktalamak istiyorum;
Hissetmekten ziyade, sevmek ne renktir acaba?
Marguerite Duras'ın 34 dile çevrilen Goncourt ödüllü,yarı otobiyografik, kısacık romanı"Sevgili"
Kendisi de 70 yaşlarında iken yazdığı bu romanın yarı otobiyografik olduğunu inkar etmemiş.
Anlatımda yer yer geçmiş, yer yer gelecek ve şu andan bahsediliyor.İlk an kafa karıştırıcı fakat hemen toparlıyor.
Arka kapakta on beş yaşında beyaz bir kızın Vietnam'da kendinden 2 kat yaş kadar büyük bir çinli ile yaşadığı aşkı anlattığını yazsada, aslı pek öyle değil. Aile içi travmalarla dolu annesine kıyamayan onun için çokça fedakarlıklar yapan bir genç kız.Fakat annesi ne bu durumun farkında ne de umrunda.Sorumsuz abi her zaman daha kıymetli.Bu bölümde ve birçok bölümde bizim toplumumuzda yaşananları aklıma getirmedi değil.
Sevilmeyen, değer görmeyen çocukları,aile içi psikolojik dramı çok etkileyici bir dille yazmış Duras. Farklı bir teknikle yazılmış bir roman okudum ve çok hoşuma gitti. Evet, kısa bir roman olsun ama öyle bir çırpıda okumayayım üstüne düşündürsün derseniz kesinle tavsiye ederim.
Herkese iyi okumalar
Yazar ile tanışma kitabım, henüz her şey daha çok yeni bakacağız ilerisine. Kitap; hayatında hiç sevmemiş sevilmemiş bir adamın yakalandığı hastalığı anlatıyor, ne mi bu hastalık? Yaşarken ölmek ama öldüğünün farkında olamamak. Bazen hepimiz yakalanıyoruz bu hastalığa, kimimizin kronikleşmiş maalesef...
Sıradışı ve benzersiz bir metin Ölüm Hastalığı. Tiyatroya uyarlandığında da bizi zamansız ve uzamsız bir boşlukta bir erkekle bir kadının ilişkisiyle başbaşa bırakıyor. Gizemli bir kadın, ne istediğini bilmeyen soru işaretleriyle dolu bir adam. Parası ödenmiş bir ilişkiyi gerçekleştirmek üzere bir araya geliyorlar. Aşk yok, sevme isteği yok, yaşama arzusu hiç yok. Bu sahne aydınlatılması güç bir sahnedir, gizemli bir sahnedir. Tıpkı bir kadınla bir erkek arasındaki ilişki gibi. Duras, takıntılı, karmaşık bir iletişimsizliği anlatırken, bu koyu siyahlığın içini doldurmayı (okura) seyirciye bırakmak ister.
Ben bu koyu siyahligi erkeğin kadını nasıl metalastirdiginin metaforik metni olarak yorumladim okurken.
Bir kahve içimlik okuma ama çok zengin ve derin okuma.
" ... çünkü benimle konuştuğunuz an ölüm hastalığına yakalanmış olduğunuzu gördüm, diye cevap verir. İlk günler bu hastalığı adlandıramadım. Sonra o da oldu. ... Sorarsınız: Ölüm hastalığı neden ölümcüldür? Cevap verir: Ona yakalanan onu taşıdığını, ölümü taşıdığını bilmediğinden. Üstelik ölecek bir yaşamı olmadan öleceğinden, hiçbir yaşamda, hiçbir zaman ölmeyi bilmeyeceğinden."
Bir adam, bir kadın ve parayla satın alınmış bir kaç gece.. Adam sevememekten yorgun, kadın sürekli uykulu.. Aralarında kırık dökük kelimeler çokça da boşluk.. Kadın bir ara adamın durumuna teşhis koyuyor: Ölüm Hastalığı.. Çok doğru ve yerinde bir tanımlama oluyor bu, çünkü adam sevme yetisinden yoksun.. Sevgisiz geçen bir hayatın da ölümden farkı var mıdır dersiniz.. Bence yok.. Kitabın sonunda adam yalnız kalır, Kadın artık yoktur..
"Böylece yine de bu aşkı sizin için olabilecek tek şekliyle yaşayabildiniz, başınıza gelmeden kaybederek.."
Kitabın farklı bir anlatım tarzı var, bu ilk başlarda biraz karışıklığa yol açsa da okudukça alışıyorsunuz ve kitap su gibi akıyor.. Kitabın sonunda yazar eğer kitabı tiyatroya uyarlanırsa nasıl olmalı filme uyarlanırsa nasıl olmalı diye açıklamalarda bulunmuş.. Yazarla ilk tanışma kitabımdı, son olmayacak orası kesin.. Herkese keyifli günler bol okumalar diliyorum..
Söylesene Duras, ne kalacak geriye?
Eğer Duras’la kafayı bozmadıysanız, ne yazmışsa okuyacağım işte diye durduğunuz yerde tepinmiyorsanız, anlamak istiyorum seni Duraaas diye bağırma isteğiniz falan yoksa yani, bu kitabı okumayın. Okumayın valla. Zira, aa merak ettim alıp okuyayım deyip, “bu ne şimdi”, “Duras dedikleri bu muymuş”, yok efendim, “buna edebi metin mi deniyor” falan,
İçerisinde bir kere bile "eşcinsel" kelimesi geçmeden "eşcinselliği" anlatan kitap.. Yayınlandığı 1986 yılında eşcinselliğe dikkat çekmiş ve bu duruma saygı duyulması için bir algı yaratmış gibi görünüyor. Aslında Marguerite Duras'ın diğer kitaplarında olduğu gibi eşcinsel sevgilisine göndermeler yaptığı bir kitap olmuş.
Biri kadın diğeri erkek iki yabancının aynı mavi gözlü siyah saçlı erkeğe aşık olarak bir araya gelmesi, aynı evde kalıp dünyaya yabancılaşmaları, hiçbir yerin ortasında yaşadıkları duygusal bunalımları ele alınmış. Yazar, sessiz, gizli mesajlarını çok güzel sunmuş okuyucuya. Yani derin bir kitap yazmış aslında..
