Lüzumsuz aydınlık günlere inat
Tutar karanlığı sever bir süre.
Unutur kendini kendi özünde
Gider bilinmedik meçhul yerlere.
Adada yel esse, kuşlar ötse de
O başka alemde yaşar ve duymaz.
Yıllar tükense de, ömür bitse de
Anahtar yazık ki kapıya uymaz.