Kitaba yazılan incelemeler genel olarak taş odaklı oldu , ben de bu kervana katılmak istedim.
TAŞTAN KİTAPLAR , DENİZDEN OKURLAR , SEK SEK SEKEREK
İyi kitapların bir özelliği vardır , yazarın yüreğine oturmuş bir taşın verdiği ağırlığın yazıya tecelli etmesiyle ortaya çıkmıştır. Bu bakımdan her iyi kitap aynı zamanda dertlidir , yorucudur ,
Halil Cibran okudum ve yanlış kitapla başladım galiba bilmiyorum.
Deli beni içine çekmedi, geçtim öyle bomboş bakıyordum sağa sola kah gülüyordum genelde gülüyordum. 35 hikaye vardı galiba saydığım 4 tanesi hoşuma gitti ama diğer hikâyeler yani ne bileyim, kötü değildi ama neden varlar? Bir düşünce var güzel kısa bir şekilde anlatılmaya çalışmış ama etkileyici değil. O doğru kelimeler o düşünceyle birlşmemiş gibi. Ortaya sakat doğmuş ya da sonradan sakat kalmış bir ürün çıkmış.
Korkuluk
Tilki
Bilge Kral
Kederimin Doğduğu Yer
hikayelerini çok beğendim. Özellikle Korkuluk ve Bilge Kral, üzerlerine saatlerce düşünülüp konuşulabilir. Ama yetmiyor. Çok zor bir işle yola çıkmış
Halil Cibran herkesin de harcı değildir. Yani kitap adı gibi tam bir Deli'nin ağzından işliyor konuları...
Bir deli ya da meczup bir türlü bulamıyor kendini... Arıyor ve aramayada devam ediyor gibi. Oblomov Benliği var bir de tutunacak bir dal arıyor gibiydi. Huzursuz ve haşin. Bilmiyorum 4 puanı haketmiyor gibi. İçim huzursuz. Hayır Hikâyeler güzel ama basit. Çok basit sıradan. Offf kafam karışıyor. Terazilik tuttu yine
.. Yolda olmak ve yolda devam etmek kendini kanını içeceğini bile bilee... Kudret gerek.
DeliHalil Cibran · Venedik Yayınları · 202117,9bin okunma
Üniversitede her dönem zorunlu felsefe derslerimiz vardı zaten ilgim de olduğu için keyifle geçerdi dersler ama bu kitabı bilmiyor olmak beni gerçekten üzdü ve kesinlikle büyük bir eksiklik hissettim.
Yıllar sonra bu açığı kapatmış olmak bir nebze rahatlatıyor.
Kitap
Arkadaşlar merhaba. Minimalizm minimalizm derken ben de kolilerimi gözden geçirdim ve birkaç (?) kitabımı elden çıkarmaya karar verdim. İçlerinden istediklerinizi yoruma yazın lütfen. Ben de öncelikleri tanıdıklarıma olmak üzere (lütfen kırılmayın) sizlere göndereyim. İçlerinde okumadıklarım var. Baktım daha uzun yıllar okumam vereyim gitsin
Vaktiyle, uzaklardaki Virani kentinde hem güçlü hem de bilge bir kral yaşardı. İnsanlar gücünden dolayı ondan korkarlar, ama bilgeliğinden dolayı da onu severlerdi.
Kentin ortasında, suyu serin ve dupduru olan bir kuyu vardı. Bütün halk, hatta kral ve maiyeti de o sudan içerlerdi; zaten başka kuyuları da yoktu.
Herkesin uykuya daldığı bir gece, büyücü bir kadın bu kente girdi, kuyuya tuhaf bir sıvıdan yedi damla damlatarak şöyle dedi: "Bundan sonra bu kuyudan kim içerse meczup olacak!"
Ertesi gün, kral ve mabeyincisinin dışında, kentin bütün sakinleri bu kuyudan su içtiler ve meczup oldular. Büyücünün söylediği gibi, çıldırdı herkes.
Gün boyunca, insanlar daracık sokaklarda ve pazar yerlerinde fısıldaşıp duruyorlardı: "Kral meczup, kralımız ve mabeyinci akıllarını kaçırdılar. Herhalde meczup bir kral tarafından yönetilemeyiz. Onu tahtından indirmemiz gerek."
Aynı akşam, kral altın bir kâseye kuyudan sularını doldurmalarını buyurdu. Kendisine sunduklarında suyu doyasıya içti, sonra da mabeyincisine içirdi.
Kral ve mabeyincisi tekrar akıllarına kavuştuklarında, o Virani kentinde büyük şenlikler vardı.
Sayfa 17 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir gün bilge bir köpek kedi topluluğunun yanından geçti. Yaklaştığında kedilerin çok meşgul olduğunu, ona hiç dikkat etmediklerini gördü. Duraladı o zaman. Kocaman bir kedi ciddi bir tavırla topluluğunun ortasından başını kaldırdı, arkadaşlarına bir göz atıp şöyle dedi: “Arkadaşlar siz dua ettiğinizde, daha da dua ettiğinizde hiç kuşkunuz olmasın gerçekten gökten fareler yağacak”.
Köpek bunu duyunca güldü içinden ve kendi kendine konuşarak uzaklaştı oradan: “Kör ve akılsız kediler. Dualara, ibadetlere, dileklere karşılık olarak gökten fare değil, kemik yağacağını bilmiyorlar. Benden önce atalarımın da bildiği bir şeydi bu.”
Bir gün, bilge bir köpek kedi topluluğunun yanından geçti.
Yaklaştığında, kedilerin çok meşgul olduğunu, ona hiç dikkat etmediklerini gördü; duraladı o zaman.
Kocaman bir kedi, ciddi bir tavırla, topluluğunun ortasından başını kaldırdı, arkadaşlarına bir göz atıp şöyle dedi: “Kardeşler, dua edelim! Siz dua ettiğinizde, daha da dua ettiğinizde, hiç kuşkunuz olmasın, gerçekten, gökten fareler yağacak.”
Köpek, bunu duyunca güldü içinden ve kendi kendine konuşarak uzaklaştı oradan: “Kör ve akılsız kediler, dualara, ibadetlere, dileklere karşılık olarak gökten fare değil, kemik yağacağını bilmiyorlar! Benden önce atalarımın da bildiği şeydi bu!”