Artık ey millet-i merhume, sabah oldu uyan!
Sana az geldi ezanlar, diye ötsün mü bu çan?
Ne Araplık, ne de Türklük kalacak, aç gözünü!
Dinle Peygamber-i Zişân'ın İlâhî sözünü.
Veriniz başbaşa... Zîrå sonu hüsrân-ı mübin: Ne Hilåfet kalıyor ortada billâhi, ne din! <<Medeniyyet!>> size çoktan beridir diş biliyor;
Evvelâ parçalamak, sonra da yutmak diliyor,
Görmüyor gittiği yanlış yolu, zannım, çoğunuz...
Size rehberlik eden haydudu artık kovunuz!22
Mehmed Âkif'in gözünde "Âsım'ın nesli", yanardağların lavları altından kalkmasını bilmiş, ama görevi bitmemiş, aynı zamanda istikbalin kendisine selam duracağı nesildir.