diğeri ise en korkunç şeyin kapitalizm değil, Anadolu'dan ipini koparıp Istanbul'a gelen sonradan görme taşralılar olduğunu bir öfke anında söyledi.
Sayfa 354 - YKY
Insan sehirde kalabalık içinde yalnız olabilirdi ve şehri şehir yapan şey de zaten kalabalık içinde insanın kafasındaki tuhaflığı saklayabilme imkânıydı.
Sayfa 98 - YKY
Okur Takip Önerileri
Kardeşlik, pili bitmiş bir saat gibiydi. Pilini taktığın anda kaldığı yerden başlayıveriyordu çalışmaya. Bin yıl da görmesen, anında kapatıyordun aradaki açığı.
Sayfa 159 - Doğan Kitap
-Nasıl olur, dediler. Yoksulluk hiç kalkar mı? Dünya böyle kurulmuş böyle gider.
Yoksulluk kalkmazmış. Yoksul olmayan herkes böyle söylüyor.
Sayfa 224
Kendiniz için yeterli görmediğiniz bir şey, başka insanlar için de yeterli değildir; işte o kadar.
Sayfa 133 - Pdf
Rıhtım işçisinin bir düzeni yoktur. Bazen iş bulur, bazen bulamaz; eldeki malların miktarına göre, çalışır ya da çalışamaz. Dan Cullen ayrımcılığa maruz kalmış. Tam anlamıyla dışlanmamakla birlikte (bu
sorun yaratabilirdi ve kesinlikle daha insaflı bir tutum olurdu), ustabaşı tarafından haftada en fazla iki ya da üç gün çalıştırılıyormuş. Buna adamı “disipline sokmak” ya da “eğitmek” denir. Manası aç kalmaktır. Daha kibar ifadesi yoktur. On yılın sonunda Cullen umudunu kaybetmiş. Umudu kalmayan bir adam yaşayamaz.
Sayfa 101 - Pdf
Zaten palmiyeler Papalagi kadar gürültülü, vahşice düşünselerdi, yaprakları bu kadar yeşil, meyveleri altın sarısı olmazdı. Bu şaşmaz bir deneyimdir, çünkü düşünmek tez yaşlandırır insanı, tez çirkinleştirir. Ama palmiyeler de biraz az düşünüyorlar sanırım.
Sayfa 90 - Ayrıntı
Kadınların binbir çeşit, rengarenk tören örtüleri vardır. Sandıklar dolusu. Bunlar üzerine kafa yormaya bayılırlar. "Bugün hangisini örtünmeli, uzun mu olmalı yoksa kısa mi, acaba üstüne hangi süsleri takmalı?" İşte bunları düşünür dururlar. Buna karşılık erkeklerin tek bir tören giysileri vardır ve bunun hakkında tek bir söz bile çıkmaz ağızlarından. Bu giysi insanı kuşa benzeten bir giysidir.
Sayfa 22 - Ayrıntı
Gözlemim şuydu ki herkesin bir diğerine deli demesi bu ülkede bir gelenekti. Gerçekte ise, benim yargıma göre bunların tümü deliydi.
Sayfa 237 - Türkiye İş Bankası Yayınları
