Yazarlar Ne İş Yapar
Yazarlar ne iş yapar? Okurken hep meraklanırız. Özellikle Kafka'nın babasına yazdığı mektubu okurken aklıma geldi. Kafka o kadar çok ikilemde kalmış ki meslek seçiminde. Listelist ve bir kaç siteden edindiğim bilgilerle hangi yazar ne iş yapmış toplamaya çalıştım. Siz de bildiklerinizi paylaşırsanız sevinirim.
(NOT: Önceden böyle bir şey
"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
30 Yıldır Çocuğu Gibi Baktığı Ağacı Kesilen Adamın, Belediye'den Aldığı Efsane İntikam
ABD'nin Kaliforniya eyaletinde yaşayan yaşlı bir adamın 30 senedir baktığı ve büyüttüğü ağaç, belediye tarafından sırf ağacın köklerinin kaldırıma çıkması gerekçesiyle kesilince, yaşlı adam belediye başkanına bir mektup yazar ve işte o
Sen olmadıktan sonra sana yazılan mektup ne işe yarar?
Oğuz Atay
Kalbim Yankılanıyor, Kâh Şer - Kâh Âlâ
İçi boş kitaplar gibiydin sevgilim, yalnızca kapağına aldanıp satın aldığım.
Seyrettiğim kabir bir vücut gibiydin sevgilim, dilin put ve erdemsiz.
Muhtemele bağlı olarak yaşayan biriydin sevgilim, yalnızca muhtemeldin.
Kelebek ve arı gibiydin sevgilim, ömrü kısa, iğnesi kaktüs gibiydin.
Kalemimin imha timi gibiydin sevgilim, adlandıramadığım kelimelerimin.
Bir posta kutusu gibiydin sevgilim, beklenen, bekleten, gelmek bilmeyen ve içi hep boş!
Zamanla açılmış yaralarımız gibiydin sevgilim, kabuk tutmayan, kaşınan ve iyileşmeyen, yine, yeni, yeniden kanatan iyileşmeye izin vermeyen.
Bir mektup gibiydin sevgilim, zarfını açınca yıkan, yakan, bilinci yakan ve kayıp bir diyar gibiydin.
Sonsuz bir okyanus gibiydin sevgilim, derin, karanlık, tehlikeli, korkunç ve içinde yüzmesi yasak, his, aşk ve ölüm gibiydin.
Can kırıklıkları ile dolu bir elim şiir kitabının sağanak yağmurlu hikâyesi gibiydin sevgilim, kahırlı, cinnete uygun ve sen sevgilim; hiç yazılmadın, hiç okunmadın, kendinden habersiz yığınla biriken hüznün arasında hep yaşandın.
Hiçbir olguyu kabullenemediğim gibi hiçbir duyguya ait değilim,
Keşfedilemeyen kavramlara aidiyet hissedişim.
Ve ardına kaybolan benlik...
Bu bilinmezlikteki sebep, doğru yerde yanlış sorular sormamız ve yanlış yerde doğru cevapları aramamızdan.
Oysa insan, derinliklerinden anlaşılır. Belki de görmek için gözlerimizi kapatmamız yeterli. Tüm bu tezatlıkların içerisinde, hükmeden düşünceme mağlubum.
“En kötü karar, kararsızlıktan,
Kötü bir son, sonsuz bir umutsuzluktan iyiymiş gibi”
Seslenirsek cevaplar en başta,
başladığımız nokta ise en sonda. Fakat ben aidiyetsizlik içerisinde, öznesiz yokluğa mektup yazamam.
𝔈.𝔇.
“El kızının evine mektup gitmez” deyip.
Mihriban’a yazdığı şiiri gazeteye veren Karakoç’un edebinden zerre hissemiz olsaydı “aşk” kavramını bu denli ayağa düşürmezdik.
SON GÜN !!! Kumbaramızda 72 Kitap Var. Buyrun Çekilişe
ŞUBAT AYI KİTAP ÇEKİLİŞİMİZ
11.02.2019
23.59'dan sonra yazılanlar geçersiz sayılacaktır.
Kitap bağışçılarımız ve sizlerin sayesinde dopdolu bir kumbaramız oldu. Biz de çekilişle bu kitapları sizlere dağıtıyoruz. Kumbaramızdan seçtiğiniz kitap ya da kitapların isimlerini yoruma yazıp çekilişe katılabilirsiniz. Paylaşmak her zaman güzeldir ve
Hiç evlenmemiş ve çocuğu olmayan Franz Kafka, Berlin’de bir parkta yürürken, çok sevdiği oyuncak bebeğini kaybettiği için ağlayan küçük bir kız çocuğuyla tanışır.
Kafka, çocukla birlikte bebeği uzun süre arar ve başarısız olur.
Ertesi gün onunla, bebeğini aramak için yeniden buluşmak isteğini söyler.
Fakat yine bebeği bulamazlar.
Kafka, kıza