Cahit Sıtkı Tarancı.
Memleket isterim ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; kış günü herkesin evi barkı olsun...
Bir milletin başına büyük felaketler gelir. Büyük küçük felaketler… Örneğin o memleket iç ve dış sömürücülerin istilasına uğrar. Bu gerçekten büyük bir felakettir. Fakat memleketin yazarları, aydınları bu istilaya karşı koymazlarsa, işte bu, felaketlerin felaketidir. Ya korktuklarından, ya da satılmışlıklarından karşı koyamazlar. İkisi de aynı kapıya çıkar.
YKY YAYINLARIKitabı okudu
Bu memleket bu aşağılık duygusundan ne zaman kurtulacak bilmem. Gavur olsun da kim olursa olsun, hemen baş tacı ederiz...
Sayfa 71
Nazım Hikmet " Hoşgeldin Kadınım"
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin.
"Evet memleket bir zelzele arifesinde. Evet! İnsanın değeri bir araba beygirinkinden çok daha aşağı, boğuluyoruz , doğru."
Atilla İlhan, ünlü romanı Kurtlar Sofrası'nı şu cümleyle bitirir:
"Memleket bir kurtlar sofrasına döndü mü, isyan haktır..."
Sayfa 63Kitabı okudu
