" ...az yanımda kal çocukluğum ... böyle uzaklaşmayın benden yaşadığım günler ... açılın açılın tekrar, çocuk dizlerimdeki yaralar, hepiniz benimsiniz ... bırakıp her şeyi nereye gidiyorum ... neler geçmişti aklımdan, nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm ... Ah, nasıldı yaşamak?"
Sayfa 65 - Ziya Osman Saba - Geçen ZamanKitabı okudu
Güneş, getir bir bayram sabahını.
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar,
Hepiniz benimsiniz:
Çok Güzel..
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler!
Güneş! getir bir bayram sabahını.
Açılın, açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar.
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım , oturduğum sıralar..
Sayfa 7
Hiç olmazsa unutmamak isterdim.
Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar...
Yalnız bırakmayın beni hatıralar.
Az yanımda kal çocukluğum,
Temiz yürekli uysal çocukluğum...
Ah, ümit dolu gençliğim,
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgilim...
-Doğduğum ev. Rahatlıyacak içim duysam
Bir tek kapının sesini.
Arıyorum aklımda bir ninni bestesini...
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler.
Güneş, getir bir bayram sabahını.
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar,
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar...
Yalnız hatırlamak hatırlamak istiyorum
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
Rengine doymadığım o sema,
Ahengine kanmadığım ırmak.
Bırakıp herşeyi nereye gidiyorum?
Neler geçmişti aklımdan,
Nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm?
Ah nasıldı yaşamak?
Böyle uzaklaşmayın benden,yaşadığım günler!
Güneş! Getir bir bayram sabahını.
Açılın,açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar.
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim,sınıflarım,oturduğum sıralar...
Bizim çocukların dalga geçtiği divan edebiyatını bile seviyorum. Fuzuli’yi, Süleyman Çelebi’yi, Karacaoğlan’ı, Tevfik Fikret’i filan hepsini seviyorum. Ama en çok, edebiyat dersi dönem ödevi olarak yaptığım Ziya Osman Saba’nın “Geçen Zaman” şiirini seviyorum. Bölük pörçük tutuyorum aklımda:
“…az yanımda kal çocukluğum… böyle uzaklaşmayın benden yaşadığım günler… açılın açılın tekrar, çocuk dizlerimdeki yaralar, hepiniz benimsiniz… bırakıp her şeyi nereye gidiyorum… neler geçmişti aklımdan, nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm… Ah, nasıldı yaşamak?”
Sayfa 65Kitabı okudu
Geçmiş zaman
Açılın, açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar.
Hepiniz benimsiniz:
Can YayınlarıKitabı okudu
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler!
Açılın, açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar.
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar.
Z. O. SABA, Geçen Zaman.
Sayfa 273Kitabı okudu
Hiç olmazsa unutmamak isterdim!
Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar...
Yalnız bırakmayın beni hatıralar!
Az yanımda kal, çocukluğum,
Temiz yürekli, uysal çocukluğum...
Ah, ümit dolu gençliğim,
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim...
Doğduğum ev! Rahatlayacak içim, duysam
Bir tek kapının sesini.
Arıyorum aklımda bir ninni bestesini...
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler!
Güneş! Getir bir bayram sabahını.
Açılın, açılın tekrar
Çocuk dizilerimdeki yaralar.
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar...
Yalnız hatırlamak, hatırlamak istiyorum.
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
Rengine doymadığım o sema,
Ahengine kanmadığım ırmak.
Bırak her şeyi nereye gidiyorum?
Neler geçti aklımdan nedendi ağladığın, neydi güldüğün?
Ah, nasıldı yaşamak?
Sayfa 111 - Ziya Osman SABAKitabı okudu
Geçen Zaman
" ...Az yanımda kal çocukluğum.
Böyle uzaklaşmayın benden. Yaşadığım günler...
Açılın açılın tekrar,
çocuk dizlerimdeki yaralar, hepiniz benimsiniz...
Bırakıp her şeyi nereye gidiyorum? Neler geçmişti aklımdan, nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm?
Ah, nasıldı yaşamak?"
Ziya Osman SabaKitabı okudu