"Gerçekten gelmişsin, tarlakuşum! Gel bana. Gitmedin, kaybolmadın demek? Bir saat kadar önce bir başka tarlakuşu duydum, ormanın üzerinde ta havada ötüyordu. Yalnız, onun şarkısı hiçbir şey söylemedi bana. Şu anda benim için dünyanın tek müziği Jane'imin şakıması! Şükür ki doğuştan gevezedir!"
Sayfa 609 - CanKitabı okudu
Hayatın bazı mevsimlerinde güneş açacak, bazı mevsimlerinde kasırga , boran olacak ama ümidimizi kaybetmeyeceğiz. Bizi geleceğe bağlayan ve bu dünyada mesuliyet sahibi insanlar olarak iyi şeyler yapmaya sevkeden duygu, ümittir.
Tabiatla savaşan kişi Allah'la da savaşır. Tabiata, yeşile dokunduğumuz anda el Hayy'ı, el Muid'i hissediyoruz, her şeyi kuşatanı ve her şeyi dirilteni hissediyoruz. Hayata nasıl anlam kattığını, her şeyi nasıl kuşattığını görebiliyoruz. Elimize bir taşı aldığımızda bilmiyoruz belki ama onun da kendine mahsus bir hayatı var, o da kendi dilinde Allah'ı zikrediyor, tespih ediyor.
Okur Takip Önerileri
Ben korku değilim kapı aralarında
Pencerenin infilâkı değilim
Gölgeleri yüzlerinden tanırım
Bir resim bir ressamı ağlatır bir yerlerde
Bir eşya bir hamalı
Ben hâlâ öğütülen anılarıma değil
Değirmene inanırım
Bu derin aldanış kimden kalmadır
Bu uzaklık, bu diba
Söyle bana hindiba
Sayfa 12Kitabı okudu
Hepsi birbirinin aynı günlerin her birinde sabah gözünü açtı Mücellâ. Uyandıysa da yataktan kalkamadı. Kolunun üzerinde yarı doğruldu yerinden. Komodin üzerindeki çalar saate baktı. Kadrandaki tavuk başını biteviye indirip kaldırarak, bıkıp usanmaksızın muhayyel darı tanelerini yiyordu ve akreple yelkovan saatin tam olarak sekiz buçuk olduğunu gösteriyordu. Yapacak bir işi olanlar için geç, yapacak işi olmayanlar için ise çok erken.
Sayfa 270Kitabı okudu
Kendime dedim ki:
Hadi kalkalım
hadi okuyalım bildiğimiz tüm duaları.
Kentleri, köyleri, yedi iklimi, dört bucağı
İnsanların tarihini, coğrafyasını, aritmetiğini öğrenmeden önce
yazgısını öğrenelim insanların.
Hadi kalk bakalım
Öğrenciliğe başlayalım.
Sayfa 162Kitabı okudu
Ama bu bir hayaldi artık. İnsan ömrünün yarısı böyle hayallerle, düşlerle geçiyordu işte. Belki bu ormanlar, bu güzel hayaller yüzünden hayat bu kadar tatlıydı. Tanabay, dağlara ve gökyüzüne bakarken, insanların hepsinin birden talihli, mutlu olamayacağını düşündü.
Sayfa 126Kitabı okudu
Sayın Makar Alekseyeviç,
O kadar acı çekiyorum ki son mektubumu bitiremeden bıraktım. Bazen bana tuhaf haller oluyor. Yanımda insan olmasını istemiyorum. Yalnız kalmaktan ve saatlerce eski anıların kucağında dalıp gitmekten hoşlanıyorum. Böyle anlar gittikçe sıklaşmaya başladı.
Sayfa 132Kitabı okudu
