“Oxuma tar, səni sevmir proletar”
Süleyman Rüstəm: "Kəs səsini, ötmə dedim, ötmə dedim,
ötmə tar.
İstəməyir proletar, səndə çalınsın “Qatar”"
Mikayıl Müşfiq: "Oxu tar, mən səndə
İstənən havanı çala da bilərəm.
Mən səndən bu günün zövqünü
Ala da bilərəm."
Süleyman Rüstəm: "Yox, yox, buna qane oldum, tarı səsə qoymaq olmaz,
Onun doğma ahəngindən doymaq olmaz, doymaq olmaz"
Sevgilim, həyata məhəbbətlə bax!
Bu sulu, torpaqlı dünya gözəldir.
Yer gözəl, göy gözəl, təbiət gözəl,
Asiman gözəldir, dərya gözəldir.
Fəqət sənin eşqin, mənim xəyalım-
Bunların hamısından daha gözəldir.💖
Mikayıl Müşfiq
Nə arzu eyləsən, könlümdə vardır,
Eşqimin səhəri bir ilk bahardır.
Ona könül verən nə bəxtiyardır,
Fikrim-hissim təzə gülşən kimidir.
Müşfiqin ürəyi yarpaqdan incə,
Titrəyir bir xəfif ruzgar əsincə,
Məşuqun ayağı haraya dəysə,
Orası aşiqə vətən kimidir.
Məni gözəl xatırla...
Bunlar son misralar…
Fərz et ki, bir külək idim, əsib keçdim həyatından…
Ya da bir yağmur, sel oldum çöllərdə…
Sonra torpaq çəkdi suyu canına
Yox olub getdim, bəlkə röya idim səninçün
Oyandın və mən bitdim…
Məni gözəl xatırla…
Çünki sevdim sənin mən hər şeyini…
Sənə sirdaş oldum, dost oldum
Qoynumda ağladın…
Üzünə vurmadım heç bir nöqsanını
Məni
Mikayıl Müşfiq 113 yaşında
Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim,
Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham,
Yazaydım səhər axşam.
Arzuya bax sevgilim, tellərindən incəmi?
Söylə, ürəyincəmi?
Sən məndən uzaqsan, mən səndən uzaq,
Uzaqdır sеvimli gözlərin mənə.
Yaхındır tеlеfon sayəsində baх,
Ürəкdən saçılan sözlərin mənə.
Nеçin ruhlanmasın bu yеni şair,
Çapar gözləməyir canan еlindən,
Çılğın arzuları еşqinə dair
Mərhəmət ummayır səba yеlindən.
Əvət, böylə qalmaz yarın bu ölкə,
Tеlfonda fiкrimi açarкən sənə,
Həsrətlə baхdığım üzün də bəlкə
Uzaqdan uzağa görünər mənə.
Məhəbbətin dərin, хəyalın dərin,
Nə çıхar sözlərə кönlümü vеrsəm?!
Əslinə varmaqçın bu söhbətlərin,
Nolur gözlərini tеlfonda görsəm?!
Məni inandırmaz yoхsa bu sözlər,
Az iş gəlməmişdir qərib başıma.
İstərəm ürəyin aynası gözlər
Açıb həqiqəti qoysun qarşıma.
Əvət, böylə qalmaz yarın bu ölкə,
Tеlfonda fiкrimi açarкən sənə,
Həsrətlə baхdığım üzün də bəlкə
Uzaqdan-uzağa görünər mənə.
Sayfa 45 - PdfKitabı okudu
Nə vaxtdır incələmə yazmırdım. Darıxdım kitablar haqqındakı hislərimi sətirlərə düzmək üçün.
Bu günkü incələməni yazmaq mənim üçün çox çətin olacaq. Repressiya qurbanlarından olan, xalqımın nakam şairi, ölümündən sonra bəraət qazanan Mikayıl Müşfiqdən oxuduğum ilk kitab oldu bu kitab. Əlbəttə dillərə dastan olan, musiqisi bəstələnmiş şeirləri dəfələrlə göz yaddaşımdan keçmişdir. Ancaq qələmiylə ilk dəfə bu qədər yaxından tanış oluram.
Xalqın rifahına, zülmə qarşı dirçəlişinə, zalım idarəçiliyə isyan var şeirlərində şairin. Qadına dəyər, əməkçilərin zəhmətinə hörmət var. Mənim şairdən incikliyim, fırıldaqçı mollaları hədəf alarkən din baxımından sərt tənqid etməsi oldu. Məsələn; Azərbaycan ədəbiyyatında xalqın imanından suiistifadə edən dırnaq arası mollaları tənqid edən yazıçılarımız heç də az olmamışdır.
Celil Memmedguluzade
Mirze Elekber Sabir və sairə...
Ancaq onların hədəfi din deyil, saxta mollalar olmuş, qələm mübarizəsini onlara qarşı yönəltmişdilər. Müşfiqdə isə dinə fərqli baxış olduğu hissi yarandı məndə. Əlbəttə bunu ədəbiyyatçılarımızdan soraqlaşıb öyrənməyi də düşünürəm. Bəlkə də mən yanlış anlamışam.
Kitabda romanlar, ibrətamiz hekayələr nəzm formasında qələmə alınmışdır. Sonlarda isə uşaqlar üçün yazılmış şeirlər var. Xalqın dilində əzbərə çevrilmiş "Şəngülüm, Şüngülüm, Məngülüm" nağılını da ilk dəfə fərqli formada oxumuş oldum.
Kitabın pdfsi üçün 
Vəfa Hafiz ə təşəkkür edirəm.
Kitablarda görüşmək üzrə xoş günlər diləyirəm..
