Muhammed GÜNGÖR
@mmuhammedgungor
İfade edemediğim bir eksiklik hissi var içimde , sanki her şey başka türlü olabilirdi.
Lisans
Trabzon
1999
11 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
En büyük hazinemiz aklımızdır
Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
Belki de hâlâ bekârdı ve erkekten erkeğe koşarak, «inanacak adam» arıyordu. Herhalde benim çehremin hatlarını bile unutmuş olacaktı.
https://youtu.be/A9ZIMURGqgw?feature=shared
Kaçış
Serin karanlığıma bir çingene düşerdi
gökyüzüne birikirdi hazineleri kışın
dağların dağlarda birikirdi gölgeleri
ürkütülmüş gölgeler kapımda çoğaldıkça
yüreğime o tedirgin çocuklarda düşerdi
kar yürürdü gözlerime tüyden ayaklarıyla
kar yürürdü çünkü kar
o temiz eldiveni gökyüzünün
tüfengimin ıssızlığını büyütürdü
bir dönülmez kaçışa uzanırdı çocuklar
ve o üzünç bitkisi çocuklarda ölürdü
artık üşümek çince bir çiçektir oralarda
yolcuların taşıyamadığı bir çiçektir
çünkü kardan yorulunca biz sıcak sulara
inip sepet öreriz ve 'gecenin
uzun ağzı sulardı saksıları'
ve hala ay dağınık saçlara benzer oralarda
serçelerin ayaklarına bağladığı karanlık
kimseyi çağıramaz kendi adıyla.
(1963)
İsmet Özel
Okur Takip Önerileri
Zırt pırt ikaz edilmişim ayak uydurma konusunda
Koca tugay uygun adım atan cilveperest mangaların
Gündem tayini için inhisarına bırakıldıysa
Bileğimi fırsat buldukça tükürükleyip
Şaklatmam mı kimin ağzında düdük varsa
Uyluk kemiğimi bu sebepten kırdılar
Ben de diz çökmedim bahane bu ya
Seni dünya gözüyle bir kez daha görmek isteyen
Biri varsa buna şiir şahittir ben değilim.
Hayat ancak bir kere oynanan bir kumardır, ben onu kaybettim. İkinci defa oynayamam...
'Beni ilgilendiren tek şey,' dedim, 'iç huzuru bulmak'
Sayfa 36Kitabı okudu
Bir kenti tanımanın en bildik yollarından biri de insanların orada nasıl çalıştığına, orada birbirini sevdiğine ve nasıl öldüğüne bakmaktır.
Sayfa 13Kitabı okudu
İnsan sadece düşüncelerinden değil kendi bilinçdışından da sorumludur. Sorumluluğun başladığı yer burasıdır, gerisi maskedir, gerisi bir hiçtir
Sayfa 73
İnsan her gün sevincini ele geçirmek zorundaydı.
Sayfa 95Kitabı okudu
Kitap dediğiniz nedir ki ? Bir sürü olmayacak şey! Roman da saçmadır. İşsiz güçsüzler okusun diye yazılmış uydurmalar.
Sayfa 120Kitabı okudu
Ömrümün sonuna kadar kaçamam ya insanlardan.
Sayfa 100Kitabı okudu
Dünya kötü, insanlar acımasızdır! Kovacaklar bizi , suçlayacaklar
Sayfa 93Kitabı okudu
Ne derler, yaşamış ama dünyadan haberi yok..
Sayfa 91Kitabı okudu
Çok tuhaftır; ağlayamıyorumdum. Ama yüreğim sıkışıyordu. Acı çekiyordum.
Sayfa 79Kitabı okudu
Fakat Allah kahretsin , insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlarda ki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benimde sevmeye hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım , adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl ? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı ? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Sayfa 259Kitabı okudu