Kumandayı Öldürmek
(Hikayemiz; Ahmet isimli özel sektörde çalışan bir baba, Neriman isimli ev hanımı olan anne, Özlem ve Samet adlarında çocukları olan bir ailede geçmektedir.)
-Canım ben geldim.
-Hoşgeldin Ahmet. Nasıl geçti günün?
-Hoş bulduk. Yorucu bi gündü. Şu bizim patronla yine tartıştık.
-Sende amma çok tartışıyon patronunla. Bi gün kapı dışı
"Ne geçti eline kendini böyle hırpalamaktan,
tükenmekten, acı çektirmekten kendine,
etlerini üzüp, sızlatıp
uzak ölümünü yaklaştırmaktan?
İnsan soyu kırılmalı hep sazlıktaki bir kamış gibi!
Ne seçkin kızlar, ne seçkin delikanlılar
götürüldü, bir düşün, ölümün eliyle,
Ölüm ki hiç kimse görmemiştir onu,
ölüm ki yüzünü görmemiştir hiç kimse daha,
sesini duymamıştır hiç kimse;
insanları kırıp geçiren acımaz ölüm!
Evler kurmuyor muyuz her zaman,
anlaşmalar yapmıyor muyuz her zaman,
mal bölüşmüyor muyuz her zaman,
düşmanlık mı yok ülkede her zaman,
deniz kabarıyor mu her zaman, dalga götürmüyor mu her şeyi?
Güneşi gören gözler
yok oluveriyor günün birinde!
Uyuyanla ölü aynı şeydir ;
ölümün resmini çizen çıkmamıştır,
ne var ki insan, var olduğundan beri
Toplandı Büyük Tanrılar, Anunnakiler,
Yazgı Tanrıçası Mammitu
yazgıları belirledi onlarla birlikte ;
hem yaşamı verdi biz insanlara, hem de ölümü,
ama ölümün zamanını vermedi. "
Sayfa 104Kitabı okudu
"Her şey gelip geçmiyor mu? Her şey, rüzgâr gibi yanımızdan esip uçmuyor mu? Her şeyin, varoluşuyla birlikte sahip olduğu gücü sonuna kadar tüketme fırsatını bulması ender değil midir? Her şey, akıntıya kapılıyor, batırılıyor ve kayalarda parçalanmıyor mu? Yaşamında, seni yiyip bitiremeyen hiçbir an yoktur, hem seni hem de yakınlarını; senin de bir yok edici olmadığın, bir yok edici olmak zorunda kalmadığın hiçbir an yoktur; en küçük gezintin binlerce zavallı solucanın yaşamına mal olur. "
Sayfa 71Kitabı okudu
