Yol, şüphesiz gaye değil vasıtadır. Asıl gaye varılmak istenen hedeftir. Gerçek yollarla, yani somut yollarla hedefe varılır veya varıldığı zannedilir. Aslında belki hedef dediğimiz de başka bir yolun başlangıcıdır. Yolun mecazî kullanışlarında zaten hedefe hiç varılmaz. O, Eflatun'un yıldızı gibi hep ufkumuzda kalmaya devam eder. Ama biz hep yolda oluruz: "Uzun ince bir yoldayım / Gidiyorum gündüz gece'den çok önce, Üsküdar'dan yola çıkan karıncayı hatırlıyoruz. "Hicaza gidiyorum" deyince "Bu bacaklarla Hicaz'a nasıl varırsın?" diye soranlara "Varamasam da yolunda ölü- rüm ya!" cevabı ne kadar düşündürücüdür. Galiba bu yol düşüncesi buradan başlar. Biz hep, varmasak da yolunda ölenlerden oluyoruz. Rabia Hatun'un içinde yol kelimesi geçmeyen fakat kavram olarak yol'dan da başka bir şey bulunmayan şu kıtası insanın zaten hedefi istemediğini ve hep yolda olmayı arzu ettiğini göstermiyor mu?
Sayfa 20Kitabı okudu
E-Titreşimli Diğerleri
Ruhsal Güvenin Gülümseyişi, 013, Edmonton, Kanada
Soru:
Ben bu ruhsal enerjiyi bilinçli olarak barındırmasam bile, sırf onu barındırmak yeterli midir?
Grup:
Bazılarınız bu enerjiyi bilinçli olarak yazıya aktaracaksı nız. Bazılarınız konuşmalar yapacak, kitaplar yazacak, dersler vereceksiniz. Bazılarınız da sadece enerjiyi
Osmanlı geçmişinden Türk Ocakları'na, Meclis konuşmalarından program açıklamalarına, Kemalist tarih tezinden entelektüellerin yapıtlarına, ortada erken Cumhuriyet döneminde milliyetçiliğin din ikamesi kılınmak arzusunu gösteren büyük bir malzeme yığını durmaktadır. Bu malzemeden 1920'ler boyunca bir sivil din oluşturulmuş, telifçi tezlerin de varlığına müsaade edildiği bu zaman zarfında devlet, sivil dinin oluşumunu etkin bir biçimde desteklemiştir. 1930'lar boyunca ise, dinin kategorik dışlanması, sivil toplumun devlette eritilmesi ve nihayet parti ile devletin bütünleşmeleri vuku bulmuş, rejim otoriterlikten totaliterliğe doğru evrildikçe sivil din de siyasal dine dönüşmeye başlamıştır. Böylece İslâm'ın bıraktığı boşluk, bilim ve medeniyet ile de uyum içerisinde kutsallaşan bir Türklük ile doldurulmak istenmiştir.
Peki bu seküler dinin önderi, tüm bu projeye gerçekten de inanmakta mıdır? Daha önce bahsi geçtiği gibi Kemalist elitin önemli simalarının bu anlatının tümüne inanmaktan ziyade onun kullanışlılığına odaklandığı savlanabilirse de Atatürk'ün bunlara gerçekte inanmadığına dair elimizde herhangi bir veri bulunmuyor.
Zaten eğer öyle olmasaydı, bilimsellik görüntüsüne ve Batılıların yargılarına karşı son derece hassas olan Atatürk'ün, bu iki sahada da kendisinin epey başını ağrıtması muhtemel şeylerle, mesela Kayıp Mu Kıtası ile böylesine alakadar olmasını açıklamak mümkün olmazdı.
Sayfa 221Kitabı okudu
Biraz akıl oyunları...
Mu eski dillerde su demek, Arapça'ya da, MA olarak geçiyor zaten.
Su ve yağmur Kur'an'da çok sık geçmekle birlikte rahmeti temsil eder.
İbn-i Muhyittin el arabi'ye göre de, şuura bırakılan "idraki bilinç" olarak kayda geçer.
Şimdi buraya dikkat edin.
(Mu)sa, sudan gelen demek, su burada Kur'an'a göre