Neden daha önce okumadım derken kalınlığından dolayı korktuğumu hatırladım. Ama o kadar yanılmışım ki. Çok akıcı bir kitap. Zevkle okudum ve en sevdiğim klasik oldu diye bilirim.
Ana karakterimiz İvan İlyiç tertemiz bir ruha sahip, saf,zeki, dürüst aynı zamanda da çokta fedakar birisidir. Ama bir sorunu vardır "Oblomovluk." Günümüzde yaşadığımız gibi hayalleri ve hedefleri olan fakat bunun için hiçbir şey yapmama problemidir. Bu problem ile yaşar ve kendini herkesten soyutlar. Oblomovko'da 300 köylüsü olmasına rağmen, sadece düşünerek, uyuyarak ve yemek yiyerek zamanını harcamayı tercih eder. Aslında kendini hayattan bu kadar soyutlamasının da çeşitli nedenleri vardır elbette.
Başladığım bu adam ne zaman kalkacak koltuğundan, ne zaman hırkasını çıkaracak diye merakla okudum. İlerledikçe karakterine ayrı bağlandığım bir eser oldu. Oblomov'u, huysuz Zahar'ı, güzel ve zarif Olga'yı ve kadim dost Stolts'u çok sevdim.
Nazım Hikmet Ran
