Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
64 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Su değil şerbetti; bir parça karanfil, bir parça tarçın belki
Defalarca başlayıp, bir kuyuya sarkıtır gibi elimi, gecemi kendisine yoldaş eyleyip ve dahi kendisini göğsüme bir karanfil gibi iliştirip okudum, okudum, okudum. İlk kez ne zaman başlamıştım okumaya hatırlamıyorum. Zaten öyledir bende, şiir kitapları ilk önce hevesle alınır. Heyecanla bağra basılır, sonra usul usul karıştırılır - bir parça utangaç-, sonra bilirim ki bir başlarsam artık bir şiirin beni sürükleyeceği o anlam dünyasında gemim türlü mevsimler görecek ve zaman zaman dalgalar güvertemi aşındıracak, limanda dururum sıkı sıkı. Fakat ben denize müptela, yeşile vurgunum. Şu hayatta her ne geldiyse başıma yeşil ve maviden geldi. İşte bundandır ki şiirden kaçarım. Sonra koşarım şiire, dudaklarım kuru, gözlerim başka şey görmez olmuş, sığınırım ağaç kokulu sayfalara. Her yaprağını göğsüme bastırırım. Edebiyatı şairlere bırakıp, acemi kelimelerimi perde gibi sıyıracak olursam bir kenara, Profil Yayınları'nın şiir kitaplarını uzun yıllardır takip ediyorum. Beni hayal kırıklığına çok az uğratmıştır. Aksine aradığım o gerçeklikten uzak ama mısralara kalan kavuşmaları cömertçe ve zarifçe vermiştir. Said Yavuz, şair kelimesini soytarıların yüzüne şırrak diye atardı belki ama adam zarif, sanıyorum yapsa yapsa bir gül yaprağını dokundurur gibi verir tepkisini. Kitabı çok beğendim. Birkaç şiir çok hitap etmedi puanı onlardan kırdım. Lakin okunduğunda sol oyukta karanfiller ateşe durursa, bilin ki bu kitap bir nişan bırakacak size de. Keyifli, bereketli okumalarınız olsun.
"Sen şefaat hakkı ver Rabbim cümle aşığa
Sahipsiz dolaştırma cennette yalnız başına"
Son zamanlarda okuduğum gerilim kitapları maalesef beni çok tatmin etmiyor. Bu kitapta beni ikilemde bıraktı. Çünkü 160 sayfa çok durağandı. Ayrıca fiillerin her cümlede şimdiki zaman kipi ile çekimlenmesi anlatım bozukluğuna sebep oluyordu. Kitapta geçen bir cümle ile örnek vereyim: "Eldivenlerinin kan içinde olduğunu görüyorum."
Adı konulmuş bazı kitap hastalıkları var. Okumadığı halde sürekli kitap biriktirmek manasındaki Japonca’daki tsundoku kelimesi bu derde müptela olan birçok kimseyi teşhis ediyor. Umberto Eco, insanların alıp okumadıkları kitapları bir süre sonra okuduklarına inanmaya başladıklarını söyler. “Hepsini okudun mu?” gibi yanlış bir soru karşısında
Esselamünaleyküm din kardeşlerim, abilerim, vede ablalarım…
Benim ilk göz ağrım, ilk risalem, ilk heycanım, ilk manevi duygularımı yaşamama vesîle olanım, İnanın ne yazacağımı bilemeden yazıyorum. Îmân hususlarını nefse ağır gelecek şekilde anlatılmış olması sizi aldatmasın, evet dili ağır ama altındaki mânada bir okadar derin ki, okudukça açılıyor. Risale-i Nur okumaya başladığımda şunu farkettim ki ruhum maneviyata aç kalmış, ilk zamanlar nefse ağır geldiğinden mütevellit bırakmak, okumamak isteyeceksiniz, işte o zamanlar daha bir bağlanın.
Bitti mi peki? Hayır!
Alınması gereken bir çok ders var kii, benim risaleden önceki ve sonraki halim var diyebiliyorum. O kadar güzel yazılmış kii sadece okumak yetmiyor, yaşamak, anlamak, ayrıca hissetmek de gerekiyor.
Üsdadımızın Îslami değerleri gerek hikayelerden, gerekse yaşayışlarımızdan örneklendirmeler ile en anlaşılır şekilde anlatmış olması da ayrı bir inceliktir.
Düşünce, vede şu dilimin acziyetinden burada sonlandırırım incelemeyi, kesinlikle okunması gereken bir kitaptır. Ne yazsam tarif edemem, siz okuyun, anlayın, anlatın kardeşlerim. Son olarak güzeller güzeli Risalem’den bir alıntı paylaşmak isterim;
Mâdem hakikat böyledir, gel ey hayata çok müştak ve ömre çok tâlib ve dünyaya çok âşık ve hadsiz emeller ile ve elemler ile müptelâ bedbaht nefsim! UYAN, aklını başına al!
Hayırla kalın..
Kötü bir eleştiri gibi algılanmasın yazacaklarım . Kalemine müptela olduğum bir yazar. Üç meşhur romanını da birçoklarınız gibi okudum. Hepsinde de sanki evliliğe masum gibi gösterilen bir baş kaldırı var. Çünkü evlenmeden önce ya kız kaçırılır ( Kuyucaklı Yusuf) ya kız ile gayrımeşru bir ilişkiye girilir( Kürk Mantolu Madonna) ya da burdaki gibi kızı kapıdan alır ve evlilik işlerini bir takım zaruriyetlerle belgeleyemeden evlenip sonra ayrılırlar. Dini konular hep geri planda. Kimisi için bu yüzden kitapları güzel gelebilir. Ama ben sanki mükellef bir sofrayı meraklı gözlerle süzdüm, yedim bayağı ( alıntı paylaştım) ama bir şey eksikti. Tuz.
Manevi hazzı sadece dünyalık dayanağa bağlaması bu eksikliği fazlasıyla hissettirdi.
Kitapların kalınlığı doyurucu. Psikolojik tahliller güzel. Fakat dediğim gibi ben manevi tarafı hep eksik buldum.
İyi okumalar dilerim...
Zweig 'ın eserlerine müptelâ olmama sebep bir eseriyle daha keyifli bir yolculuk yaptım diyebilirim.
İnsan psikolojisinin şifrelerini muhteşem tespitleriyle çözebilen bir psikolog diye düşünüyorum O'nu.
Bu eserinde ; çocuk psikolojisini anlama ve anlatmadaki yeteneği , yerinde ve akılcı tespitleriyle ; kısa ama bir o kadar da akıcı üslubuyla şapka çıkarttı :)
Eser ; 12 yaşındaki bir erkek çocuğunun , annesine yönelen tehlikeyi " çocukca bir zaferle " bertaraf edişini anlatıyor.
Keyifli , heyecanlı , duygusal , cesur ama bir o kadar da kısa bir yolculuğa hazır mısınız ?
