Neden mutlu anlarımız çabucak geçerken , sıkıcı günlerimiz bu kadar yavaş ilerliyor?
"Yine de o eski yaşamımıza öylesine bağlıyız ki... Çünkü umutsuz dönemlerimizin yanı sıra mutlu anlarımız da var, yüreğimizin, ruhumuzun neşeyle dolduğu, sabahları cıvıl cıvıl ötmekten kendini alamayan tarla kuşu gibi coştuğumuz.. Ruhumuz kimi kez sıkışsa, korkulara kapılsa bile... Sevdiğimiz herkesin, her şeyin anısı olduğu gibi duruyor ve yaşamımızın akşamında yeniden uyanıyor.. Evet anılar ölmüş değil, yalnızca uykuda. Ve bunlardan bir hazine toplamak hiç de kötü değil."
Sayfa 28 - YKYKitabı okudu
Aslında hayatımıza en çok etken edenlerden biri şarkılardır. Çoğumuz bunu bir zevk, sevgi veya hobi olarakta görsek!. Asıl hayatımızın kudretli etkeni şarkılardır!. Bir şarkı ile tüm geçmişimize gidip turlayıp şuanki yerimize geri geliyoruz!. Peki gelirken yaşadığımız etkenler nelerdir? "kırıldığımız anlar, ağladığımız anlar, sevindiğimiz anlar, mutlu olduğumuz anlar hatta bir daha sevemeyeceğimiz düşündüğümüz anlarımız bile olabiliyor!." hayatımıza etken eden şarkıların ne yaptığını şimdi gördünüz mü?
Saka Kuşu
...En çok anneanneye ağlarız. O bizim çocukluğumuzdur. Mutlu anlarımız, renkli şekerlerimiz, azarlamalara karşı önümüzde duran yumuşacık kalkanımız, 99'luk tespihinde dönen bin bir türlü duamız, masallarımızdır anneannemiz. Anlatığı dev babadan kaçıp eteğine, yeleğine saklandığımız, sığındığımız o efsunlu kokusuyla elbette en çok ağladığımız olmayı hak etmiştir anneannelerimiz...
Sayfa 4
(...) umutsuz dönemlerimizin yanı sıra mutlu anlarımız da var, yüreğimizin, ruhumuzun neşeyle dolduğu, sabahları cıvıl cıvıl ötmekten kendini alamayan tarlakuşu gibi coştuğumuz... Ruhumuz kimi kez sıkışsa, korkulara kapılsa bile... Sevdiğimiz herkesin, her şeyin anısı olduğu gibi duruyor ve yaşamımızın akşamında yeniden uyanıyor... Evet anılar ölmüş değil, yalnızca uykuda. Ve bunlardan bir hazine toparlamak hiç de kötü değil.
Sayfa 28 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Kaderini Sev, Çünkü Aslında Hayatın Bu - NietzscheTaner Şanlıoğlu · Destek Yayınları · 20202,751 okunma
Yine de o eski yaşamımıza öylesine bağlıyız ki... Çünkü umutsuz dönemlerimizin yanı sıra mutlu anlarımız da var, yüreğimizin, ruhumuzun neşeyle dolduğu, sabahları cıvıl cıvıl ötmekten kendini alamayan tarlakuşu gibi coştuğumuz... Ruhumuz kimi kez sıkışsa, korkulara kapılsak bile... Sevdiğimiz herkesin, her şeyin anısı olduğu gibi duruyor ve yaşamımızın akşamında yeniden uyanıyor... Evet anılar ölmüş değil yalnızca uykuda. Ve bunlardan bir hazine toparlamak hiç de kötü değil.
..En çok anneanneye ağlarız. O bizim çocukluğumuzdur. Mutlu anlarımız, renkli şekerlerimiz, azarlamalara karşı önümüzde duran yumuşacık kalkanımız, 99'luk tespihinde dönen bin bir türlü duamız, masallarımızdır anneannemiz. Anlatığı dev babadan kaçıp eteğine, yeleğine saklandığımız, sığındığımız o efsunlu kokusuyla elbette en çok ağladığımız olmayı hak etmiştir anneannelerimiz...
