“Aklımın ermediği bir şeydir işte O ölüm korkusu insanın içindeki Yeterince güzel değilmiş gibi Göğün bir an için tatlı görünmesi bize “
KAHRAMANLARIN ANISINA ŞAŞILACAK DERECEDE BENZEYEN BİR ORMAN ÜZERİNE Hiçbir şey kitaplardaki gibi sona ermez hiçbir zaman Bir ölüm bir mutluluk söylenmiş her şeyden sonra Şövalye güzel kızı kurtarmaz hiçbir zaman
Sayfa 73
Reklam
iyi gecelerr
"Mutlu uyumak gerekir azizim.. Madem uyku yarı ölüm halidir,o halde mutlu ölmek lazım. Her gece."
48 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitap aslında bize kim olarak öldüğümüzün sadece cenaze merasiminin şatafatlılığını, cenaze arabasının neyle süslendiği ve alaydakilerin kime ne hakkında gösteriş yapacaklarını hatırlatan bir kitap olmuş. İçerdiği farklı hikayelerle üst tabakadan alt tabakaya kadar aslında ölümün ölen kişi tarafından bile arka tarafa atıldığı, dünyevi unsurlara daha çok önem verildiğini gösteriyor. En üst tabakadan da gelseniz tek değişen şey artık boş bir kabuktan ibaret olan bedeninizin diğer insanlara karşı ne kadar önemli bir kişi olduğunuzu göstermek için süslenmesini, cenazeniniz önünde sonunda bir çay partisi gibi sohbetlere döneceğini gösteriyor. En alt tabakadaysanız da zaten sizin bir öneminiz yoktu ki. Kimdiniz siz? Ne için yaşadınız? Zaten toprağa girmeyecek miydiniz? Artık rahatladınız. Artık dinlenebilirsiniz. Hayattayken sadece ölüm döşeğindeyken dinlenmiş olsanız bile. Ölünce sadece gitmiş oluyorsunuz, hatta bazen bir yükten kurtulunmuş. Bazen bir para kalmış bazense artık ilgilenilmesi gereken fazladan bir kişi kalmamış oluyor. Ölünüz bile yok sayılabiliyor. Cesedinizin yanı başında sohbetler edilip yemekler yenilebiliyor. Bu kitabı okuyunca aslında ölümün ölen için bile önemsenmediğini gördüm. Ardında kalanlarsa bir iki damla yaştan sonra belki dünden daha da mutlu devam ediyorlar hayatlarına. Daha az dertle daha az sorumlulukla. Öldüğünüzde üzüldükleri tek şey sizin için harcadığı zaman ve para oluyor bazen, boşuna harcanmış gibi geliyor onlara.
Nasıl Ölünür
Nasıl ÖlünürEmile Zola · Can Yayınları · 202014,8bin okunma
Yağmur birkaç mutlu için mi yağar, Yalnız birkaç mutluyu mu serinletir rüzgâr? Hangi evladına seni taşımak istemem der toprak, Güneş hangimizi ısıtmaz? Tek kast var dünyada, tek aile var. Ölüm tek, doğum tek, Tanrı tek.
Reklam
Hiçbir şeyin hiçbir yerde alıkoymadığı ve dize bağlı kalan bu mutsuz adama kendinizden ve güneşten söz edin
Yaşamak için zaman gerekir. Her sanat yapıtı gibi yaşamda üzerinde düşünmeyi gerektirir.
Reklam
Biraz daha özgürlüğüyle baş başa kalmak istiyordu. Gücünün ve umutlarının en küçük parçacıklarını topluyor, onları yoğunlaştırıyor, gruplandırıyor, kendi kendini ve bu arada gelecek yaşamı güçlendirmenin yoluna bakıyordu.
Öyle bir gün geliyor ki, insan olması gerektiği yerde olmak istiyor. Ama kimi kez yaşamak için, intihar etmekten daha çok cesaret gerekiyor.
Mutsuzluğun ve yalnızlığın karşısında yüreği, "Hayır!" diyordu bugün.
İğrenç odada, yaşamının yararsızlığı karşısında yapayalnız, son güçlerini derleyip toplayarak geçmişinin, bir zamanki mutluluğunun bilincine varmıştı. En azından ona inanmak gerekirdi, ağlamaya koyulduğuna göre, o geçmişle şimdiki zavallılığının birleşmesinden Tanrısal bir ışık fışkırmıştı.
Yalnız zaman gerekiyor mutlu olmak için. Çok zaman. Mutlulukta uzun bir sabırdır zaten.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.