Kendileriyle Savaşanlar: Stefan Zweig, Hölderlin, Kleist, Nietzsche, ben, sen ve niceleri.
Hani bazen dersin ya, bu sefer tamam oldu bu iş, artık mutluyum sonunda dünya benim de etrafımda dönüyor. Hani bilirsin eskiden yanlışlıkla bile mutlu olamazken şimdi mutsuzluk mu o da neymiş dersin. Hatta o kadar alışırsın ki mutluluğa etrafında mutsuz
Çocuğun yaşı, nasıl ve ne zaman senin olduğu önemli değildir. Bir kişiyi çocuğun olarak görmeye başladığında bir şeyler değişiyor ve daha önce ondan aldığın bütün mutluluğun, ona karşı bütün hislerinin önüne bu korku geçiyor. Biyolojik değil, biyoloji ötesi bir korku; kişinin genetik kodlarını sürdürmek konusunda kararlılığından çok, evrenin tuzaklarına ve imtihanlarına meydan okuma, sana ait olanı yok etmek isteyen kuvvetlere karşı savaşma duygusu.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
"Cemile”, Cengiz Aytmatov’un tanınmasını sağlayan eseri olarak biliniyor. Hikâye, savaş yıllarında Kırgız bozkırlarındaki bir köyde, köyün delikanlılarının cepheye çağrılmasıyla köyde kalan kadınların ve yaşı küçük gençlerin savaşan askerlere gönderilecek ekmek için çuvallarla buğday taşıma işini gerçekleştirdikleri bir dönemde geçen garip bir aşk hikâyesini anlatıyor.
Kitapta köyün ve tabiatın doğal güzelliği, köyün gençleri askere gittikten sonra geride kalanların durumu, toplumdaki ilişkiler ve toplumsal kurallar çok güzel resmedilmiş. Oldukça sade, akıcı, canlı ve büyüleyici bir anlatımı var. Hikâye insanı hemen kendine çekiyor, köy, bozkır, karakterler sanki yaşıyor ve hepsi insanın gözünde canlanıyor.
Kitap zaten kısa, daha fazla ipucu vermek istemiyorum. Ben çok sevdim. Merak edenlere okumalarını tavsiye ediyorum.
“Cemile’m, engin bozkırda geriye bakmadan gittin. Belki de yoruldun, belki de kendine güvenini yitirdin. Yorulunca yaslanıver Danyar’a. Sana aşkını, toprağın, yaşamın türküsünü söylesin. Bozkır kımıldanmaya, bütün renkleriyle oynamaya başlasın. O ağustos gecesi gelsin hatırına. Yürü, Cemile, pişmanlık duyma, mutluluğun en zorunu bulduğun için sevin!”
CemileCengiz Aytmatov · Nora Kitap · 201832,8bin okunma