Mutluluk Neydi?
Tutturmuşuz bir “mutlu insan” olmaktır. Adını aşk koymasaydık keşke bu yolun da kirletmeseydik yollarını bu kadim meselenin..
Sayfa 132 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Az sonra, o kasvetli günün ve iç karartıcı bir yarının beklentisiyle bunalmış bir halde, yaptığım şeye dikkat etmeden, yumuşasın diye içine bir parça madlen attığım çaydan bir kaşık alıp ağzıma götürdüm. Ama içinde kek kırıntıları bulunan çay damağıma değdiği anda irkilerek, içimde olup biten olağanüstü şeye dikkat kesildim. Sebebi hakkında en
Sayfa 47Kitabı okuyor
Ruh Günlüklerim
Kadın yine herzamanki gibi bir fincan acı kahvesini alıp geçti verandasına. Havanın oldukça sıcak olduğu bir yaz günüydü. Takvim yaprağından günü koparıp aldı. Günü geceye teslim eden bir edayla dudak kıvrımlarından bir tebessüm uyandı.
Uyandı ve dedi ki,
"Bugünde mutlu olmadık şükür".
Dilindeki şükür isyan değildi. Öyle alışmıştı ki artık hayatın acımasız oyunlarına bazen nerde ebeleneceğini dahi kestiremiyordu.
Bir yudum daha aldı acı kahvesinden ve şöyle kolaçan etti gökyüzünü yıldızlar ona gözünün görebileceği kadar yakın ama tutamayacağı kadar uzaktı. İçinden bir an keşke dedi. "Keşke yıldızlara merdiven dayayabilseydim." Bu abuk sabuk isteği bile bir an onu mutlu etmek için kafiydi.
Sahi neydi mutluluk?
Hayalini kurduğumuz abuk sabuk düşlerimizin olmayacağına inandığımız his miydi?
Yoksa yaşarken var olduğuna inandığımız ama hiç var olmamış gibi bizi yüzleşmeye mecbur bırakan gerçekler mi?
.
.
.
Evet haklısın "kalbim" bugün de yoruldun...
Evet haklısın "aklım" bugünde kayboldun...
S. Y
