Ve az önce yine geceye doğru giden saatlerde dükkanı kapattım. İhmalkar bir yürüyüşle AirPods kulaklarımın pasını sirkelercesine,
Öyle Bir geçer zaman ki nin bahar müziğine sarıldım.
Benim için hiç geçmeyen zaman. ⏱
Vardım sokaktaki Mesut yazan ama Mesut olmayan eve. Yeşilliğin bile bana ahenk olmadığı parka da. Kaçıncı merdivenin basamağında
“İnsan mutluluktan ağlamaz” dedi
“İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zaman ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz”
Bu arada, tuhaftır, kederde de mutlulukta insanın vücudu aynı şekilde davranır; ağır ağır neredeyse hastalıklı şekilde nede alır ve ağlamak istersiniz!
