Ben de yaşama hiçbir kelimeyle bağlanmadım:
Ne aşk, ne umut, ne kin; hiçbiri!
Hiçbiri benim ipim değil, olmadı.
Kendimi bildim bileli bir tufanı bekledim...
giz tekrar paylaştı.
Ben beterim derim herkese çünkü ben beterim
Herkes susarken yüzünün en dilsiz perdesinde
Ben ruhumun rüzgârıyla ölenleri öpenim!
Okur Takip Önerileri
Birbirimize karşı naziktik, ama resmen masanın o eski samimiyetinden içtenliğinden geri gelmemek üzere bir şeyler eksilmişti.
Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz
Biz o renksiz, o yalnız, o sürgün medüzalar
Aşar söylediklerimizi çeker gideriz
Aslında sadece kendimizle konuşuruz, fakat bazen başkalarının da bizi duyabileceği kadar yüksek sesle konuşuruz.
giz tekrar paylaştı.
Yalan olduğunu bilsen dahi inanacaksın insanoğluna. Yani dinleyeceksin onu, niçin yalan söylediğini anlamaya çalışacaksın. Bazen yalan, insanın özünü gerçeklerden daha çok açığa vurur!
Maksim Gorki
Günümüz insanı hiçbir şey feda etmeye yanaşmıyor; oysa gerçek bireyselliğe varmanın tek yolu özveriden geçer. Ne yazık ki, bu gerçeği giderek unutuyoruz, dolayısıyla insan olma duygusu da yitip gidiyor.
Ben alafranga denilen hayattaki bu maymunlukların esasını, manasını, neticesini arıyorum. Bir şey bulamıyorum. Anlıyorum ki hepsi bir 'beğeniş, beğendiriş sporu'! Netice yok… Herkes olanca dikkatini birbirine çevirmiş. Kusurla meziyet arıyor. Kusurlar, sahipleri yokken münakaşa ediliyor; dedikodular yapılıyor. Meziyetler, sahiplerinin yüzlerine karşı tekrarlanıp vuruluyor.
Bazen, beni kandırıp aldatmış olanları bilmediğimi düşünenlere gülmek için beni mağdur etmelerine ve kandırmalarına izin verdiğim zamanlar olmuştur.
Yoruldum,
Değiştirmekten kanını yüreğimin.
Ne zaman bitecek bu hüzün?
