Yox əvvəlki atəşin hərarəti,
Odu sönüb, közü qalıb Sevincin.
Qalmayıbdır cavanlıq məharəti,
Yalnız quru sözü qalıb Sevincin.
Cavanlıqda gözəldi,məsti-nigar,
Gül kimi soldurdu onu ruzigar.
Acı-şirin günlərindən yadigar,
Yaşla dolu gözü qalıb Sevincin.
Arzuları.ümidləri puç daha,
Heç eyləmə nə günah.nə suç daha.
Könül quşum,qanadlanıb uç daha,
Ruhu gedib.özü qalıb Sevincin.
Olmuş idi məhəbbətin fədası,
Yayılmışdı uzaqlara sədası.
Sığışmazdı yerə-göyə ədası,
Nə işvə, nə nazı qaııb Sevincin.
Günəş ilə açılmayır səhəri,
Könlündədir bir nisgilin qəhəri.
Şair deyər dönməz ömrün baharı,
Bir küləkli yazı qalıb Sevincin.
Sevinc Arzulu Kerimova
Friedrich Nietzsche’den Lou Salome’ye Mektup, Aralık 1882
Lou,
Ne kadar acı çekiyor olduğum, sevgili Lou, kendini tekrar bulup bulmaman sorunuyla bağlantılı değil.
Senin kadar zavallı bir insanla hiç uğraşmamıştım:
cahil, ama zeki
bilinen şeyleri değiştirmekte usta
bu kusuru tatsız, ama saf
genellikle inatçılığından, küçük sorunlarda
dürüst ve adil
sorun büyüdüğünde bütün duruşu
Yüz paralık kurşunla gider “hayat” dediğin;
“Tanrı yolu” uzaktır; erken kalk, sıkı giyin.
Yazık, bütün ömrünce okadar özlediğin
Güzel Kızıl Elma’na varmadan öleceksin.
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
N. Oğuzbeyi, bu sıfatın Türkçü bir genel
başkana, milliyetçi bir lidere, gerçek bir öndere layık görüldüğünün altını çiziyordu.
Şükrü Kayalar ise Türklüğün en büyük ihtiyacının bir “başbuğ” olduğunu söyleyerek
Türkeş’e dikkat çekiyordu: “32 milyon Anadolu Türk’ünün bile bir tek ruh, bir tek kalb
hâline getirecek bir başbuğumuz yok. Bütün